O czytaniu globalnym

Punktem wyjścia w nauce czytania jest globalne odczytywanie wyrazów.
Metody globalne polegają na nauczaniu czytania, w którym jako całościowy obraz graficzny postrzegane są: wyraz, część zdania lub całe zdanie. Podejmowanie przez dziecko prób globalnego rozpoznawania wyrazów jest ważnym etapem w rozwoju jego zainteresowania pismem i czynnością czytania.

W ostatnich latach, podejmuje się w przedszkolach próby
nauki czytania dzieci 5- letnich, a nawet sporadycznie
3- i 4-latków, stosując różne modyfikacje metody globalnej.
Psycholodzy i pedagodzy coraz częściej wypowiadają się za
podejmowaniem nauki czytania już z małymi dziećmi.
Według nich przemawia za tym fakt, że dziecko interesuje
się znakami, w tym słowem drukowanym, znacznie
wcześniej, jeszcze zanim osiągnie ono umiejętność czytania
rozumianą potocznie.

Zwolennicy tej metody uważają, że dziecko spostrzega wyraz jako całość. Zwraca uwagę na jego początek i koniec, mniej natomiast na środek. Dopiero gdy napotyka trudności w jego identyfikacji, odwołuje się do analizy. Litera jest dla dziecka znakiem mało zrozumiałym, wręcz abstrakcyjnym. Z kolei umiejętnie dobrany wyraz, staje się bliski i możliwy do zrozumienia, zwłaszcza jeżeli jest udostępniony z ilustracją. Do analizy i syntezy literowej dziecko dojrzewa stopniowo obcując z materiałem literowym.

W metodzie czytania globalnego stosuje się wyrazy z czynnego słownika dziecka, które ono odczytuje jednym rzutem oka. Korzyścią z tego wynikającą w dalszych etapach nauki czytania jest to, że dzięki temu dziecko staje się lepszym czytelnikiem, szybszym i dokładniejszym, gdyż znacznie mniej wysiłku i uwagi poświęca formalnej stronie czytania, a koncentruje się na zrozumieniu treści.