Życzenia Noworoczne

.

Nadchodzący Nowy Rok to okres radości,

ale również zadumy nad tym, co minęło
i nad tym, co nas czeka.

.

Wychowankom i ich Rodzicom na cały Nowy Rok życzymy dużo optymizmu, wiary w siebie, spełnienia marzeń oraz dużo uśmiechu i pogody ducha

prowadzące grupę

Małgorzata Kędziora i Irena Kubiś

.

Symbole świąteczne - kolęda

. KOLĘDY

.
Nierozłącznym elementem Świąt Bożego Narodzenia jest kolęda.

.
Nazwa kolęda pojawiła się dawno temu. Wywodzi się ona od słowa "calendae", tak bowiem Rzymianie nazywali początek każdego miesiąca. Owe kalendy, szczególnie styczniowe, czyli noworoczne, obchodzili bardzo radośnie, bawili się, śpiewali, składali sobie życzenia i obdarowywali prezentami. Kościół katolicki zniósł stary, pogański zwyczaj obchodzenia kalend, zachowała się jednak tradycja śpiewania pobożnych pieśni, sławiących narodziny Chrystusa, odwiedzania się w domach, kupowania świątecznych podarunków. W ten sposób do języka naszych dziadków weszło łacińskie słowo "calendae" czyli kolęda.

.

Z biegiem czasu kolędą zwano nie tylko pieśń na Boże Narodzenie, ale także zwyczaj chodzenia po domach z życzeniami świąteczno - noworocznymi czy odwiedzanie przez kapłana parafian w ich domach.

.

..
Trudno dziś ustalić dokładnie czas, kiedy pierwsze kolędy pojawiły się w Polsce. Prawdopodobnie mogło to być już w XIII wieku, kiedy to przybyli do nas ojcowie franciszkanie.

.
Wzorem założyciela swego Zakonu, św. Franciszka z Asyżu, który pierwszy urządził żłóbek wyobrażający Boże Narodzenie, propagowali kult Dzieciątka Jezus. Oni to zaczęli urządzać w kościołach szopki, oni też pierwsi organizowali jasełka - ruchome przedstawienia scen Bożego Narodzenia. Przy takich widowiskach na pewno śpiewano też i stosowne pieśni, jednak z tego czasu nie zachowała się ani jedna kolęda.

.
Najdawniejsze kolędy, które znamy, pochodzą z wieku XV, a najpopularniejsza z nich to kolęda "Anioł pasterzom mówił". Kolędy nigdy nie poszły w zapomnienie, bo śpiewali je z ochotą wszyscy, młodzi i starzy. Przekazywano je z pokolenia na pokolenie, a gdy wynaleziono druk, drukowano je i zbiory takich kolęd i pastorałek zwano "kantyczkami". Kolejne wieki przyniosły nowe kolędy, a największy ich rozkwit datuje się na wiek XVII i XVIII. Wówczas powstały znane do dziś kolędy, jak: "Wśród nocnej ciszy", "Lulajże Jezuniu” "Bóg się rodzi" i inne.
.

Więcej ciekawych wiadomości na temat symboli i zwyczajów związanych ze Świętami Bożego Narodzenia można znaleźć na stronie:

http://familia-lison.com/christmas2.htm

.

Symbole świąteczne - prezenty

.

PREZENTY

.

Wigilijny zwyczaj obdarowywania się prezentami początek swój bierze jeszcze z rzymskich Saturnaliów.

.

.

W późniejszych wiekach przez Kościół został nazwany Gwiazdką, gdyż prezenty wręczano, gdy na niebie zauważono pierwsza gwiazdę. Ową gwiazdę utożsamiano z Gwiazdą Betlejemska.

.

.

Ponieważ tą częścią wieczoru wigilijnego najbardziej zainteresowane były dzieci, nic zatem dziwnego, że to one z niecierpliwością wypatrywały pierwszej gwiazdki na niebie.

.

(Powyższy obrazek - to gif. Będzie poruszał się, gdy otworzy się go w osobnym oknie)

.

Symbole świąteczne - Mikołaj

.
MIKOŁAJ

Uwielbiają go wszyscy - dorośli i dzieci, bogaci i biedni, mieszkańcy dużych miast i małych miasteczek. Święty Mikołaj odwiedza nas 6 grudnia lub w wieczór wigilijny.

.



.

Wieść głosi, iż urodził się na przełomie wieków III i IV w Turcji. Krąży o nim wiele legend. Niegdyś był patronem żeglarzy i wędrownych kupców (urodził się w rodzinie bogatych kupców). Chronił ich od niebezpieczeństw podróży i zapewniał powodzenie w handlu. Patronował też wielkim przedświątecznym jarmarkom. Urodzeni 6 grudnia chłopcy dostawali imię - Mikołaj (Hamburg i Lubeka). Niektóre miasta uczyniły go swoim patronem: Nowy Jork, Amsterdam. Za opiekuna obrali go również uczeni, pasterze, bankierzy, a nawet więźniowie.
.

Święty Mikołaj ukończył seminarium duchowne i przez wiele lat był biskupem Miry, portowego miasteczka w Azji Mniejszej. Był człowiekiem wielkiego serca, pomagał biednym i potrzebującym. Rozdał cały swój majątek ubogim. Prawdopodobnie czynił też cuda.

.

Obecnie Święty Mikołaj przynosi co roku prezenty 90 milionom dzieci na całym świecie. Zostawia je pod poduszką, w skarpetach, bucikach czy pod choinką.
.

W Polsce czekamy na niego 6 grudnia oraz w wigilię Bożego Narodzenia. Ubrany jest w czerwony płaszcz, a na plecach dźwiga ogromny wór z prezentami. Jeszcze nie tak dawno do polskich dzieci przychodził w asyście anioła i diabła. Anioł rozdawał grzecznym maluchom słodycze, a niegrzecznym diabeł wręczał rózgi.
.

W Stanach Zjednoczonych Święty Mikołaj - Santa Claus ma długą białą brodę, czerwony żakiet, czerwone spodnie i duży wór z prezentami. Wchodzi do domów przez komin. Dzieci dostają prezenty w pierwszy dzień Świąt Bożego Narodzenia.

.

(wiadomości wyszukane w Internecie)

.

Symbole świąteczne - opłatek

.

OPŁATEK

Najważniejszym i najbardziej wzruszającym momentem było i jest dzielenie się poświeconym opłatkiem. Staropolskie opłatki były różnokolorowe i bardzo ozdobne. Dziś opłatki są białe i ozdobnie wytłaczane.

Nazwa "opłatek" pochodzi od łacińskiego słowa "oblatum", czyli dar ofiarny. Dawniej człowiek składał ofiary nieznanym siłom - wodzie, piorunom, wiatrom, trzęsieniom ziemi, by ustrzec się od tego wszystkiego, co mogło mu zagrażać. Praktyka pieczenia chleba przaśnego, niekwaszonego, takiego, jakiego używał Pan Jezus przy Ostatniej Wieczerzy, pochodziła z czasów biblijnych, od Mojżesza i zachowała się w Kościele do dziś. Obecnie ten chleb ma inny wygląd, jest bielszy, cieńszy i delikatniejszy.

Opłatki, jakie my dziś znamy (nebula - mgiełka) pierwsi zaczęli wypiekać zakonnicy z klasztoru benedyktyńskiego we Francji. Stamtąd zwyczaj ten rozpowszechnił się na całą Europę i wraz z chrześcijaństwem przybył także do Polski. Opłatek używany był jednak wyłącznie do Mszy św. i do konsekracji komunikantów dla wiernych. Dopiero od XV wieku stał się bardziej popularny, kiedy nastąpił jego masowy wypiek. Był wówczas przekąską do wina, środkiem do pieczętowania listów, smarowany miodem był przysmakiem dzieci.

.

Choinka w przedszkolu

CHOINKA

Wiszą bombki na choince
całe kolorowe.
Małe pieski, małe kotki,
gwiazdki purpurowe.

W blasku lampek teraz stoi,
pięknem nas urzeka.
Przypomina wróżkę z bajki
i Wigilii czeka.

.

.

.

.

.

.A oto choinka w naszej sali przedszkolnej.

.

Symbole świąteczne - choinka

Tak wygląda choinka w moim domu.

Ubrana wedługo mojego pomysłu w tonacji niebiesko - granatowo - srebrnej. Najbardziej lubię takie kolory na choince.

.

* * * * * * *

.

Na wigilię Bożego Narodzenia niemal każda polska rodzina umieszcza w swoim mieszkaniu i dekoruje choinkę. Jest to jedna z najmłodszych tradycji wigilijnych. Początkowo, w tym również na ziemiach polskich, popularna była "jodłka", czyli wierzchołek sosny, jodły lub świerku zawieszony u pułapu. Drzewko to miało chronić dom i jego mieszkańców od złych mocy.

.
Choinka w obecnej formie przyjęła się w Polsce dopiero w XVIII w. Zwyczaj ten przeniósł się z Niemiec. Opisuje to m.in. Zygmunt Gloger w "Encyklopedii Staropolskiej":
"Za czasów pruskich, tj. w latach 1795-1806, przyjęto od Niemców zwyczaj w wigilię Bożego Narodzenia ubierania dla dzieci sosenki lub jodełki orzechami, cukierkami, jabłuszkami i mnóstwem świeczek woskowych".

Kościół był początkowo niechętny temu zwyczajowi, lecz szybko nadał choince chrześcijańską symbolikę "biblijnego drzewa wiadomości dobra i zła," pod którym rozpoczęła się historia ludzkości. Choinkę wnosiło się do domu w dniu, w którym wspominamy pierwszych ludzi - Adama i Ewę. Na choince nie mogło zabraknąć jabłek, bo właśnie te owoce były na owym biblijnym drzewie, a ponadto jabłko symbolizuje zdrowie.

Wśród iglastych gałązek wiły się łańcuchy, lekkie, słomkowe i bibułkowe, będące pamiątką po wężu-kusicielu. Gwiazda na szczycie drzewka symbolizowała gwiazdę betlejemska, która wiodła Trzech Króli do Dzieciątka Jezus. Świeczki na gałązkach to jak okruchy ognia, który dawniej płonął w izbie przez cala noc wigilijną, aby przychodzące na ten czas dusze przodków mogły się ogrzać. Choinki ubierano także w piernikowe figurki ludzi i zwierząt, lukrowane kolorowo, posypane makiem. Szczególnie okazale prezentowała się postać Św. Mikołaja. Tak ustrojona choinka stała w domu do Trzech Króli.

W wielu rejonach Polski zwyczaj ubierania choinki zadomowił się dopiero na początku XX wieku. Obecnie dzięki technice wystrój choinek znacznie odbiega od dawnych prostych ozdób i palących się świeczek.

Pierwsze kroki...

Tak wyglądały dzieci z grupy IV Publicznego Przedszkola nr 10 w Zduńskiej Woli, gdy oczekiwały na swój uroczysty występ z okazji Świąt.

.

Wypróbowywałam nowy aparat bez przeczytania instrukcji jego obsługi, nie mając wcześniej w ręce aparatu cyfrowego. Zrobiłam tylko kilka zdjęć, niestety wyszły tylko dwa :(

Jedno tylko nadaje się do pokazania :(

.

Dalsza nauka robienia zdjęć była w czasie świąt

.

Życzenia świąteczne

.

. .

Gdy przyjdą święta w śnieżnej bieli,
Gdy Stary Rok w Nowy się zamieni.
Przyjmijcie gorące życzenia,
Niech się spełnią wszystkie marzenia!

.

Zdrowych i radosnych
Świąt Bożego Narodzenia
oraz szczęśliwego Nowego Roku
naszym wychowankom, ich Rodzicom i Rodzinom

życzą
Irena Kubiś i Małgorzata Kędziora

Spotkanie z Mikołajem

Wczoraj odbyła się w naszej grupie UROCZYSTOŚĆ CHOINKOWA.
Dziękujemy Rodzicom za przybycie i udział. Dziękujemy za zaangażowanie i okazaną pomoc (przygotowanie rzeczy, o które prosiłyśmy, utrwalanie wierszy…).
Szczególne podziękowania należą się Rodzicom tych dzieci, które zaczęły niedomagać ze zdrowiem. Wcześniejsze poinformowanie o chorobie oraz przyprowadzenie dziecka na występ pozwoliły na utrzymanie zaplanowanego programu uroczystości i uniknięcie niespodziewanych zastępstw.

Pamiątką po tym Spotkaniu będą zdjęcia grupowe przedszkolaków z Mikołajem i Paniami, indywidualne zdjęcia dzieci z Mikołajem, a także zdjęcia i filmy robione przez Rodziców podczas występów. Jednak najmilszą dla naszych najmłodszych „dam” będą miłe, mięciutkie maskotki, zaś dla najmłodszych „mężczyzn” samochody, które otrzymały od Mikołaja (wraz ze słodyczami, które pewnie już są w brzuszkach).

Wyrażam nadzieję, że popisy naszych przedszkolaków podobały się Państwu, wzbudziły radość w sercach i wprowadziły nastrój oczekiwania na zbliżające się Święta.

.

Zachęcam do nabywania kolejnego, świątecznego wydania Gazetki Przedszkolaka !

Kiermasz Świąteczny

Zapraszamy Rodziców na KIERMASZ ŚWIĄTECZNY, który odbędzie się w dniach 18 – 21.XII.2007 r.

Dzieci z naszej grupy przygotowały na kiermasz „Gwiazdy betlejemskie” – podstawki pod podgrzewacze zapachowe i ozdoby choinkowe wykonane techniką origami: mikołajki, domki krasnoludków oraz ozdobne choineczki.

.

Na kiermaszu znajdzie się również szereg ozdób świątecznych, wykonanych przez przedszkolaki (wraz z ich Paniami) z innych grup. Między innymi będzie kilka rodzajów aniołków: do zawieszania na choince, do ozdabiania stroików świątecznych lub wstawiania do doniczki z kwiatami i inne… Znajdą się tam także kolorowe, ręcznie malowane, świeczniki, piernikowe serca, szyszkowe stroiki, różnorodne zabawki na choinkę i wiele innych.

Proponuję teraz, by każdy z Państwa wyobraził sobie zaangażowanie naszych małych artystów! Wysiłek naszych milusińskich i inwencja twórcza może być przykładem dla niejednego starszego.
Mając to na uwadze sądzimy, że nie poskąpią Państwo wymiernego docenienia wartości prac i… z góry dziękujemy!

PROGRAM UROCZYSTOŚCI

PROGRAM UROCZYSTOŚCI CHOINKOWEJ

– GRUDZIEŃ 2007 (GR. IV)

1. Wiersz „Powitanie” (Ola I., Dominika G.)
2. TANIEC „Krakowiak”

3. Wiersz „Mikołaj” (Kacper, Patrycja L.)
4. Wiersz „Sopelkowa melodia” (Dominika M., Szymon Ch.)
5. PIOSENKA „Zima biała” (instrumentacja)

6. Wiersz „Zaczarowany ogród” (Kuba M., Karol, Patryk, Patrycja O.)
7. TANIEC „Zimowa poleczka”

8. Wiersz „Zima” (Wiktoria)
9. Wiersz „Bałwan” (Dawid, Hubert, Szymon St.)
10. PIOSENKA „Jadą sanie” (ilustracja ruchowa)

11. Wiersz „Sześciu Mikołajów” (Zuzia)
12. PIOSENKA „Puk, puk” (o Mikołaju)

13. Wiersz „Zielona choinka” (Kuba P., Szymon Sd.)
14. PIOSENKA „Choineczka” (ilustracja taneczno-ruchowa)

15. Wiersz „Gwiazda” (Natalka)
16. PIOSENKA „Gwiazdeczka”

17. Wiersz „Wigilia” (Kuba K., Jowita, Patrycja P., Gabrysia)
18. PIOSENKA „Wigilia”

19. Wiersz „Choinkowa zabawa” (Paweł, Martyna, Dominika G.)
20. TANIEC „Samba”

21. Wiersz „Przed gwiazdką” (Ola D., Ola I., Igor, Michał)
22. KOLĘDA „Przybieżeli do Betlejem”

.

W czwartek, po podwieczorku dzieci miały pierwszą próbę "przed mikrofonem". Początkowo trochę nieśmiało mówiły swoje wiersze i słuchały brzmienia własnego głosu. Niektóre powtórzyły swój "występ", by poczuć się pewniej. Kiedy następnego dnia trzymały w ręku mikrofon po raz drugi - poszło dużo lepiej. Takie ćwiczenia były dzieciom bardzo potrzebne. Miały możliwość poczuć się prawie jak na występie... tym bardziej, że naszej próbie przyglądały się zainteresowane dzieci z sąsiedniej grupy. Zawsze inaczej się występuje, gdy jest widownia. Zwłaszcza, kiedy są to Rodzice.

Występu dla Rodziców nasze pociechy nie mogą się już doczekać!

Stroje na uroczystość

INFORMACJA I PROŚBA DO RODZICÓW !

Dziewczynki:
W dniu uroczystości (18 XII) prosimy uczesać dziewczynki w jedną wysoką kitkę i przygotować białą kokardę (nie za wąską) do zawiązania. Przynieść białe rajtuzki. Spódniczki, bluzki i inne potrzebne rzeczy dziewczynki będą miały z przedszkolnej garderoby.

Chłopcy:
Chłopcy całość stroju będą mieli z przedszkolnej garderoby.


Niektóre dzieci już dzisiaj mierzyły stroje. Dobieraliśmy je tak, by pasowały do wzrostu dzieci. Pozostałe stroje zostały też już uzgodnione, pozostaje tylko je pomierzyć.

.

... zatańczymy (4)

Podczas naszej przedświątecznej uroczystości zobaczymy dwa tańce, które będą zupełnie z „innej beczki”. Pierwszy z nich to krakowiak. Tańczące go pary wystąpią w przepięknych strojach krakowskich. Drugim tańcem będzie samba. Zatańczą ją dziewczynki. Samba będzie tańczona z pomponami.

Poniżej przytaczam słowa piosenek, do których nasze przedszkolaki zatańczą krakowiaka i sambę. Chociaż podczas tych tańców dzieci nie będą śpiewały, nie zaszkodzi wcześniej zapoznać się ze słowami. Można porozmawiać z dziećmi np. o tych zwierzakach z drugiej piosenki…


KAKOWIACZEK PRZEDSZKOLACZEK

I. Hejże przedszkolaki, tańczmy krakowiaka,
piękna to zabawa, oj nie byle jaka.
Czapka rogatywka, przy niej pióra pawie,
niechaj wszyscy tańczą na naszej zabawie.

II. Smok wawelski tańczy z pokaźnym szewczykiem,
król Krak ze strażakiem oraz z Lajkonikiem.
Piękna to zabawa, oj nie byle jaka,
kiedy przedszkolaki tańczą krakowiaka.


PRZEDSZKOLNA SAMBA

I. Brazylijska dżungla, tropikalny gąszcz,
płynie Amazonka a w niej wielki wąż.
Tańczy kondor z anakondą, prosi ara jaguara.
Tylko lama tańczy sama, z kuguarem zła to para.

ref.
Tańczmy sambę wszyscy razem w kole,
brazylijską sambę tańczy całe przedszkole. (bis)

II. Brazylijska dżungla, tropikalny las.
Brazylijska samba niech rozgrzewa nas.

Tańczy kondor z anakondą, prosi ara jaguara.

Tylko lama tańczy sama, z kuguarem zła to para.

ref.
Tańczmy sambę…

Zaśpiewamy... (3)

Kolejne piosenki i kolęda, które będą zaprezentowane przez nasze przedszkolaki podczas Uroczystości z okazji Świąt Bożego Narodzenia, to: Gwiazdeczka, Wigilia, oraz Przybieżeli do Betlejem.

„Gwiazdeczka”, to piękna i melodyjna piosenka. Jest w niej mowa o tym, co charakterystyczne dla tych pięknych Świąt (śnieg, pierwsza gwiazdka, Wigilia, choinka, Mikołaj, prezenty, wolne miejsce przy wigilijnym stole).


GWIAZDECZKA

I. Gdy przyjdzie zima, gdy śnieżek pada,
kolędy śpiewa dzieci gromada.
Wciąż wypatrują, czy gwiazdka świeci,
czy już Mikołaj jedzie do dzieci.

ref. Gwiazdeczko ma zaświeć już,
Wigilii czas jest tuż, tuż.
Choinka nosi lampek sto,
przyjdź do nas już, przyjdź do nas już!

II. Gwiazdeczka świeci, Mikołaj jedzie,
wszystkim prezenty na saniach wiezie.
Przyjedzie gość też z bardzo daleka,
tu wolne miejsce na niego czeka.

ref. Gwiazdeczko ma…

Słowa piosenki „Wigilia” opowiadają o dniu, który dla wielu osób jest najpiękniejszym dniem w roku. Czy nie byłoby wspaniale, gdyby taka zgoda (jak w tym „magicznym” dniu), spokój, miły nastrój a także szczere życzenia mogły częściej gościć w naszych domach?
Życzę naszym Milusińskim i ich Rodzinom jak najwięcej takich magicznych dni. Najlepiej codziennie!


WIGILIA

I. Mamy w roku jeden dzień,
w którym cuda, cuda, cuda.
Dobra gwiazda świecić chce
nawet jeśli zawierucha.
Dom jest pięknie uroczysty,
jest choinka przystrojona.
Sianko pod obrusem czystym,
jak poduszka dla Dzieciątka.

ref.
Wigilia opłatkiem pachnąca,
Wigilia kolędą brzmiąca,
Wigilia z dobrym życzeniem,
Wigilia ze spełnionym marzeniem.

II. Raz do roku zdarza się,
że życzenia się spełniają.
Zgoda wszędzie gościem jest,
spory wszędzie ucichają.
Tam gdzie wigilijny stół,
strawy starczy wszystkim gościom.
A prezenty Mikołaja
napełniają dom radością.

ref. Wigilia opłatkiem…


A teraz kolęda, która zabrzmi podczas uroczystości:

„PRZYBIEŻELI DO BETLEJEM”

I. Przybieżeli do Betlejem pasterze,
grając skocznie Dzieciąteczku na lirze

ref.
Chwała na wysokości,
chwała na wysokości
a pokój na ziemi.

II. Oddawali swe ukłony w pokorze,
Tobie z serca ochotnego, o Boże.

ref. Chwała…

III. Anioł Pański sam ogłosił te dziwy,
których oni nie widzieli jak żywi.

ref. Chwała…

Wykonanie powyższej kolędy będzie zdecydowanie różnić się od jej tradycyjnego brzmienia. Niczego tutaj nie będę zdradzała. Niech to będzie niespodzianką!

Zaśpiewamy, zatańczymy... (2)

Słowa piosenki „Choineczka” mówią o drzewku, którego nie może zabraknąć w żadnym polskim domu. Sygnalizują o tradycji ubierania choinki, a także o tym, że po świętach znowu przyjdzie w odpowiednim momencie czas oczekiwania na to „świąteczne drzewko”.

Pewną atrakcją podczas występu przedszkolaków z okazji świąt będzie ilustracja taneczno-ruchowa do poniższej piosenki.


CHOINECZKA

I. W pokoiku przy kominku
choineczka stała.
Lśniącym blaskiem pięknych bombek
cudownie błyszczała.

ref.
Choinka zielona,
choinka pachnąca i miła.
Przy niej na Wigilię
zbiera się rodzina.

II. Na czubeczku choineczki
gwiazdę zakładamy.
I z tak pięknie przystrojoną
na święta czekamy.

ref. Choinka zielona…

III. A gdy święta już przeminą
czekać znów będziemy.
Na choinkę prosto z lasu
którą ubierzemy.

ref. Choinka zielona…


Słowa kolejnej piosenki mówią o tajemniczym gościu, na którego wszystkie dzieci niecierpliwie czekają. Do niego wysyłają swoje listy (pisane czy rysunkowe) z prośbami o wymarzone prezenty. Wesoła i żywa melodia oraz interesujący tekst piosenki szybko „wpadły dzieciom w ucho”. W czasie, kiedy dzieci ją śpiewają obserwuje się, jak wyzwala się w nich radość. Takiej radości życzę naszym Milusińskim jak najwięcej.


PUK, PUK

I. Puk, puk, puk, do drzwi stuka ktoś.
Klik, klik, klik, radośnie dzwoni gość.
Otwieram drzwi, to jesteś ty,
czekałem tyle dni.
Więc usiądź tu i ogrzej się
a ja zaśpiewam ci.

ref.
Mój kochany Mikołaju
cały rok czekałem.
Byłem bardzo, bardzo grzeczny
bardzo się starałem.

II. Tak, tak, tak, uśmiech miło brzmi,
Hi, hi, hi, radośnie dzisiaj mi.
Otwierasz wór, prezentów sznur
przyniosłeś wiele mi.
Ja cieszę się, tak miło jest
zaśpiewam znowu ci.

ref. Mój kochany…

Zaśpiewamy, zatańczymy... (1)

Dzisiaj, 6-tego grudnia czyli w dniu tradycyjnych "Mikołajek", już od rana przed budynkiem Przedszkola spacerował Mikołaj. Wszystkie napotkane dzieci częstował cukierkami a w salach zostawił dla przedszkolaków czekoladowe niespodzianki.

.

Podczas Uroczystości Choinkowej w naszej grupie zabrzmią przeróżne piosenki. Wśród nich znajdą się piosenki o Mikołaju, jak również związane z tematyką zimową i świąteczną. Będzie też kolęda.
Przedstawianie tekstów zaczniemy od piosenek zimowych.


ZIMA BIAŁA

I. Przyszła zima biała
śniegu nasypała
zamroziła wodę
staw pokryła lodem.

ref.
Tupu, tup po śniegu
dzyń, dzyń, dzyń na sankach
skrzypu, skrzyp na mrozie
lepimy bałwanka.

II. Kraczą głośno wrony:
„Marzną nam ogony
mamy pusto w brzuszku
dajcie nam okruszków”.

ref. Tupu, tup…

III. Ciepłe rękawiczki
i wełniany szalik
białej mroźnej zimy
nie boję się wcale.

ref. Tupu, tup…

Powyższa piosenka będzie wzbogacona grą na instrumentach perkusyjnych. To nie lada sztuka zapamiętać kolejność w jakiej „grają” poszczególne instrumenty (tamburyny, grzechotki, dzwonki, klawesy…) i sposób w jaki mają „zagrać” (tempo, rytm). Efekt zobaczą Państwo sami.


ZIMOWA POLECZKA

I. Zimową poleczkę
na śniegu lub lodzie
kochają bałwanki
i tańczą ją co dzień.
Zimową poleczkę
na soplach gra wiatr
bałwanki się cieszą
o tak, właśnie tak!

ref.
Ha-ha, ha-ha, hi-hi, hi-hi
śniegowe bałwanki
to my, właśnie my!

II. Gdy w rękach miotełki
na głowach garnuszki
węgielkiem lśnią oczka
i same mkną nóżki.
Zimową poleczkę…

ref. Ha-ha, ha-ha…

III. Stanęły na chwilkę
by pot otrzeć z czoła
lecz skoczna muzyka
do tańca znów woła.
Zimową poleczkę…

ref. Ha-ha, ha-ha…

„Zimowa poleczka” to piosenka, przy której dzieci zatańczą. Tancerze będą poruszali się parami, w małych kółkach i dwóch kołach współśrodkowych. Szybkie zmiany wymuszają konieczność błyskawicznego reagowania na muzykę. Jak wykonawcy sobie z tym poradzą? Zobaczymy!


JADĄ SANIE

I. Jadą, jadą sanie
po śniegu bielutkim.
Mrozik w nosy szczypie
w kożuszku cieplutkim.

ref.
Zima nasza, zima zła
jedziesz z nami, jedziesz w dal.
Zima nasza, zima zła
jedziesz z nami w dal.

II. Zima popatrzyła
śniegiem posypała.
Stawy zamroziła
drzewem kołysała.

ref. Zima nasza…

III. Chociaż zima mroźna
bardzo ją lubimy.
Białego bałwanka
razem ulepimy.

ref. Zima nasza…

Do tej piosenki zatańczy kolejna grupka dzieci. Będą „zaprzęgi” i „tańczący bałwanek”. W tańcu przyda się umiejętność lekkiego, sprężystego, rytmicznego biegu na paluszkach i podskoków z nogi na nogę. Więcej nie będę zdradzać! To trzeba po prostu zobaczyć!

.

Wiersze na uroczystość (3)

Jak mówi tradycja, Wigilię zaczynamy w momencie, gdy na niebie zabłyśnie pierwsza gwiazdka. Stąd kolejne wiersze, które pojawią się na naszej uroczystości:

GWIAZDA

Natalka
Jest taka tylko jedna,
jedna jedyna,
co radosnym mrugnięciem
Wigilię zaczyna.

A kiedy wreszcie ta gwiazdka
uśmiechnie się wesoło,
zapalimy świeczki na choince.
zasiądziemy do wspólnego stołu.


WIGILIA

Kuba K.
Miły nastrój już panuje
wigilijnych potraw sporo.
Mama w kuchni wciąż gotuje,
zapach się roznosi wkoło.

Jowita
Biały obrus już na stole,
są nakrycia, piękne świece.
Usiądziecie i opłatkiem
wspólnie dzielić się będziecie.

Patrycja P.
O jak pachnie w całym domu
ciastem, karpiem i grzybami.
Stół obficie zastawiony
świątecznymi potrawami.

Gabrysia
W jednym garnku zupa z grzybów
nazbieranych latem w lesie.
Tu na kompot suche śliwki,
na patelni karp się piecze.


W występach naszych przedszkolaków nie zabraknie również wierszy, zawierających elementy humorystyczne. Będą to wiersze: „Sześciu Mikołajów” i "Przed gwiazdką".

.
SZEŚCIU MIKOŁAJÓW

Zuzia
Trudno uwierzyć w te opowieści.
To się w mojej głowie nie mieści.
To zupełnie jak w snach i marzeniach,
kiedy spełniają się twe życzenia.
Sześciu Mikołajów stanęło w drzwiach.
A ja ze zdumienia krzyknęłam: - Ach!

Pierwszy przyniósł mi żółtą kaczuszkę.
drugi dał mi zieloną poduszkę.
Trzeci podarował piłkę w groszki.
Czwarty dał mi niebieskie kaloszki.
Piąty wręczył słodkie czekoladki,
w wielkim pudełku w czerwone kwiatki.
Szósty miał dziurę w worku i płakał.

Pocieszyłam tego ostatniego
i dałam mu lizaka dużego.


PRZED GWIAZDKĄ

Ola D.
Kiedy gwiazdka jest już blisko
to się zwykle tak przydarza,
że wiem o tym bez pytania
i bez kalendarza.

Ola I.
Bo przedziwne rzeczy wtedy
widać wokół bezustannie.
Ryby zamiast w stawie,
plaskają się w wannie.

Igor
Gwiazdy zamiast świecić w niebie,
w płatkach śniegu w krąg migocą.
Jodły zamiast rosnąć w lesie
w mieście się zjawiają nocą

Michał
Więc, gdy widzę ryby w wannie,
gwiazdki w śniegu,
to już wiem, że lada chwila,
święta zaczną się nareszcie.

Kolejne posty będą zawierały teksty piosenek, które uatrakcyjnią naszą uroczystość.

.

Wiersze na uroczystość (2)

Wśród wierszy, które będą recytowane przez dzieci podczas Uroczystości Choinkowej nie może zabraknąć utworów o Mikołaju i tradycyjnej choince. Oto one:
.

.
MIKOŁAJ

Kacper
Święty Mikołaj nocą wędruje.
W okna zagląda i nasłuchuje.
Gwiazdka w okna świeci,
gdzie są grzeczne dzieci.

Patrycja L.
O każdym grzecznym dziecku pamięta,
Dobry dziadunio, Mikołaj Święty.
Co za radość będzie,
gdy do nas przybędzie.

.

.

ZIELONA CHOINKA

Kuba P.
Zielona choinka
pięknie przystrojona.
Święta blisko już tuz, tuż.

Kuba P., Szymon Sd.
A pod gałązkami,
misie z krasnalkami,
Mikołaja wyglądają już.

Szymon Sd.
Świecą się lampeczki,
pachną gałązeczki,
za oknami trzeszczy mróz.

Kuba P., Szymon Sd.
A pod gałązkami,
misie z krasnalkami,
Mikołaja wyglądają już.
.

.
CHOINKOWA ZABAWA

Paweł
Na choince w żółtej czapce
kolorowy pajac.
Wciąż wyprawia różne figle,
zobaczycie zaraz.

Martyna
Nagle piękna baletnica
staje przed pajacem.
Chętnie dzisiaj razem z tobą
sobie też poskaczę.

Dominika G.
Baletnica z pajacykiem
bawią się wesoło.
Razem z nimi przedszkolacy
świat wiruje wkoło.

Paweł, Martyna, Dominika G.
Noga lewa, noga prawa
tańczą nogi obie.
Rusza głową, klaszcze w dłonie,
podśpiewuje sobie.

.

Pozostałe wiersze w następnym poście. Zapraszam!

.

Wiersze na uroczystość (1)

Podczas Uroczystości Choinkowej każde dziecko będzie miało okazję zaprezentować się w wierszu.
W tym i kolejnych postach, zostaną zamieszczone wiersze wraz z informacjami, które dzieci będą je recytowały. Tematyka tych wierszy dotyczyć będzie świąt i zimy.

ZACZAROWANY OGRÓD

Kuba M.
Jest taki ogród
zaczarowany,
po którym chodzą
śnieżne bałwany.

Karol
Duże bałwany,
bałwanki małe,
wszystkie ze śniegu
i jak śnieg białe.

Patryk
Choć mróz największy
i śnieżek prószy,
bałwankom nigdy
nie marzną uszy.

Patrycja O.
Za to, gdy słońce
trochę przygrzeje
to czary – mary –
nos im topnieje

SOPELKOWA MELODIA

.

Dominika M.

Po srebrzystym lesie

spaceruje zima,

prószy białym śniegiem,

sople lodu trzyma.

.

Szymon Ch.

W ciszy mroźny wiatr

na skrzypeczkach gra…

sol la si do si la

brzmi melodia ta.

Kolejny wiersz będzie recytowany przez Dawida, Huberta, Szymona St. Chłopcy uczą się go w całości. Później zdecydujemy, czy powiedzą go wspólnie, czy fragmentami.

BAŁWAN

Pięknego bałwana
ulepiły dzieci,
ma czarne guziki
i biały żakiecik.

W ręku trzyma miotłę,
garnek ma na głowie.
Może nam zimową
bajeczkę opowie?

.

Dalszy repertuar w kolejnych postach.

"Orszak mikołajowy"

Powoli zaczynamy przygotowywać się do Świąt Bożego Narodzenia.
Mikołaj, to tajemniczy gość na którego czekają wszystkie przedszkolaki.

W tę tajemniczą tematykę wprowadził nas już w poniedziałek (3. XII) wiersz Doroty Gellner „Orszak mikołajowy”.
Pierwszym zadaniem dzieci było uważne wysłuchanie wiersza:

ORSZAK MIKOŁAJOWY

Polem srebrzystym,
polem zimowym,
wędruje orszak
mikołajowy.

Najpierw Aniołki
idą parami.
Niosą koszyczki.
Z czym?
Z prezentami!

Potem Mikołaj
poważnie kroczy,
wśród zmarszczek błyszczą
niebieskie oczy.
Mikołaj także
ma paczek mnóstwo,
a lód na rzece
świeci jak lustro.

Za Mikołajem
w śnieżnej zamieci
idą choinki.
Dokąd?
Do dzieci!

Wędruje orszak
Dalej i dalej…
A dzieci w domach
nie śpią dziś wcale!

Po wysłuchaniu wiersza wyjaśniliśmy niezrozumiałe pojęcia: orszak, zamieć, pole srebrzyste, świeci jak lustro.
Następnie dzieci udzielały odpowiedzi na pytania dotyczące treści wiersza:
- Kto szedł w orszaku pierwszy, drugi, trzeci?
- Co niosły Aniołki a co Mikołaj?
- Dlaczego dzieci nie spały tego dnia?
W następnej kolejności nasze pociechy omawiały wygląd Mikołaja, odwołując się do swoich doświadczeń.

Kolejne ćwiczenie dla dzieci 5-letnich miało charakter graficzny. Polegało ono na pokolorowaniu Mikołaja ze zwróceniem uwagi na utrzymywanie się w liniach konturu. Na zakończenie tej pracy dzieci miały dorysować trzy gwiazdki nad Mikołajem i przeliczyć, ile jest razem (z tą, która już tam była) oraz określić ich liczbę liczebnikiem.

4-latki w tym czasie wykonywały swoje zadanie. Miało ono charakter ćwiczenia graficznego i jednocześnie kształcącego spostrzegawczość wzrokową. Zadaniem naszych młodszych przedszkolaków było uzupełnienie brakujących fragmentów obrazka z Mikołajem przy pomocy naklejek. Następnie miały one rysować po śladzie kolorowy łańcuch na choinkę. Druga część tego ćwiczenia była też dla dzieci okazją do ćwiczenia koordynacji wzrokowo-ruchowej.

Zarówno wiersz, jak i zastosowane ćwiczenia, wprowadziły dzieci w nastrój oczekiwania na spotkanie z Mikołajem.

Podziękowania, życzenia

Serdecznie dziękujemy Patrycji O. i jej Rodzicom za piękną pocztówkę z sanatorium z pozdrowieniami dla koleżanek, kolegów i pań.

Piękne podziękowania dla Rodziców Oli I. za przepyszne pierniczki własnego wypieku dla wszystkich dzieci z naszej grupy i pań.

Dla Wiktorii, od wszystkich dzieci z grupy IV wraz z paniami, pozdrowienia i życzenia szybkiego powrotu do zdrowia.

ZAPROSZENIE

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

SERDECZNIE ZAPRASZAMY RODZICÓW
DZIECI Z NASZEJ GRUPY
NA

UROCZYSTOŚĆ CHOINKOWĄ

KTÓRA ODBĘDZIE SIĘ W PRZEDSZKOLU
W DNIU 18 GRUDNIA O GODZ. 13.00.

* * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * * *

GRUDZIEŃ 2007

TEMATYKA KOMPLEKSOWA:

1. Czekamy na Mikołaja.
2. Pada śnieg.

3. Święta Bożego Narodzenia.


ZADANIA WYCHOWAWCZO – DYDAKTYCZNE:

1. Poznanie postaci Mikołaja. Rozwijanie umiejętności wypowiadania się całym zdaniem. Rozwijanie sprawności manualnych poprzez wykonywanie ozdób na kiermasz świąteczny i kolorowanie obrazków.

2. Obserwowanie przyrody zimą i dzielenie się swoimi spostrzeżeniami oraz przeżyciami: charakterystyczne cechy tej pory roku, przeobrażenia zachodzące w przyrodzie, zmiana krajobrazu pod wpływem opadów śniegu. Określanie pogody i zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla zimy. Poznawanie sposobów chronienia się przed zimnem.

.

3. Zapoznanie ze zwyczajami związanymi ze świętami Bożego Narodzenia. Współdziałanie z dorosłymi w ubieraniu choinki, wykonywanie prostych ozdób choinkowych, słuchanie kolęd. Zorganizowanie z udziałem dzieci uroczystości choinkowej dla rodziców.

4. Przygotowanie do nauki czytania:
Prezentacja liter: I, i; J, j metodą Ireny Majchrzak.
Kolorowanie mandali z nowymi literami.

5. Kształtowanie pojęć matematycznych:
Posługiwanie się liczebnikami porządkowymi w zakresie 1-6.
Sprawne posługiwanie się pojęciami dotyczącymi szerokości i długości.
Doskonalenie umiejętności posługiwania się pojęciami dotyczącymi położenia przedmiotów w przestrzeni.

opracowała: Małgorzata Kędziora

.

Zdjęcia przedszkolaków

Od dziś do połowy przyszłego tygodnia, można zobaczyć w naszej sali różne zdjęcia naszych przedszkolaków.

Są one z różnych "imprez", jak:

SPOTKANIE Z POETĄ -

- P. PAWŁEM ŚWIĄTKOWSKIM

(III. 2007),

UDZIAŁ DZIECI W AKCJI:
"SPRZĄTANIE ŚWIATA"
(14. IX. 2007)

UROCZYSTOŚĆ Z OKAZJI DNIA

KOMISJI EDUKACJI NARODOWEJ

(15. x. 2007),

WYCIECZKA NA WYSTAWĘ:
PARK PREHISTORYCZNY DINOZAURÓW w ŁODZI (11. X. 2007).

To tylko pojedyncze zdjęcia z poszczególnych "imprez". W naszej sali można zobaczyć również inne. ZAPRASZAMY!!!

Wspomnienia Gościa

Dzisiaj zapraszam Państwa do przeczytania wspomnień ze "Spotkania z gitarą i piosenką" naszego Gościa - P. Pawła Świątkowskiego:

--------------------------------------------------------

Coś niesamowitego ! Po raz kolejny byłem w Przedszkolu nr 10 w Zduńskiej Woli. Pani Irenka - Wychowawczyni zaproponowała, abym napisał w Blogu coś humorystycznego, ale ja… Nie jestem w stanie! To było przesympatyczne spotkanie, jednak kiedy widziałem buzie dzieci rozbawione, szczęśliwe, zaangażowane w całości swoimi małymi serduszkami… Po prostu One traktowały nasze spotkania BARDZO POWAŻNIE ! Profanacją więc byłoby robić z tego żarty.

Ale zacznijmy od początku.
Widziałem zainteresowanie dzieci, kiedy wyciągałem z pokrowca gitarę. Znały ten instrument, więc omówiłem jego budowę. Dźwięki wyraźnie były interesujące, toteż chętnie pozwoliłem każdemu dziecku wydobyć gamę tonów ze strun, szybko zmieniając chwyty, by każdy wydobyty akord był inny. Czasem trzeba było powtórzyć, celem uzyskania czystości dźwięków. Tu bezproblemowo rozróżnialiśmy tonacje molowe (smutne) i durowe (wesołe).

Przykładem tonacji „smutnej” była kołysanka niewolników amerykańskich „Śpij, mój synku”. Oczywiście, wyjaśniliśmy sobie najpierw pojęcie „niewolnik” oraz sytuację dzieci niewolników.

Następnie przeszliśmy do wesołych piosenek. Pani Irenka uprzedziła mnie, że gdyby dzieci zaczęły się nudzić, to da znak, kiedy powinniśmy skończyć. Nasze poprzednie spotkanie (z poezją) trwało ok. 35 minut. Jednak było zbyt statyczne i dzieci dały temu wyraz.
Teraz świadomie włączyliśmy elementy zabawy i, gdyby nie kolejne zajęcia w planie, nie wiem, kiedy by się nasze spotkanie skończyło.

Kolejną piosenką była piosenka z filmu „Lili”. Krótkie wprowadzenie o dziewczynce Lili i jej przyjaźni z pracownikami cyrku i… dzieci zaczęły reagować rytmicznymi wahaniami tułowia ! „Dobra nasza” pomyślałem ! Już podczas piosenki „Dorotka” dzieci „tupały nóżką bosą”, pokazywały jak „śpi w kolebusi” oraz z wyczuciem ściszały słowa przy „Ci – chut – ko ! Bo śpi Dorotka…”. Już czwarta piosenka „Krasnoludki” rozruszała naszych milusińskich w pełni. Przyjemnie było popatrzyć na przejęcie i zaangażowanie młodych artystów.

Przy piosence „Mam chusteczkę haftowaną” nie można było nie zauważyć pewnych szczególnych sympatii między dziećmi. Mnie było żal, że Pani Irenka nie mnie ofiarowała chusteczkę, lecz jednemu kawalerowi z grupy. Jestem zazdrosny !!!

„Zielony mosteczek” przeszedł bez specjalnego echa, ale „Stary niedźwiedź” wymagał bisu. Każdy chciał być niedźwiedziem ! Ja zresztą też, ale się nie udało… Teraz śpiewaliśmy wszyscy ! Musiałem się nieźle wysilić, aby mój głos był nadal wiodący ! Zaniepokojona Wychowawczyni z sąsiedniej sali zajrzała nawet przez uchylone drzwi !

Zupełnie mnie zaskoczyło to, co się zdarzyło przy piosence „Panie Janie” ! Pani Irenka po moim wykonaniu, podzieliła dzieci na dwie grupy i… popłynęła pieśń chóralna w najlepszym wykonaniu ! Byłem zachwycony. Te dzieci są naprawdę bardzo zdolne !

Na zakończenie, na tle piosenki „Nie chcę Cię”, dzieci wielokrotnie odgrywały scenkę wzajemnego wybaczania. Widać było wspaniałe wyczucie rytmu i zdolność do wkomponowania tekstu śpiewanego w taniec.

Coś co dobre, niestety, nie trwa wiecznie. Kolejne zajęcia zmusiły nas do zakończenia tak przemiłego spotkania z piosenką i gitarą. Ofiarowaną mi w podzięce przez dzieci pracę, wykonaną techniką origami, przyjąłem z należytym szacunkiem. Jeszcze raz dzieci mogły osobiście wydobyć dźwięki o różnej tonacji i umówiliśmy się na wspólne śpiewanie kolęd przed Wigilią.

I kto by pomyślał, że to były dzieci pięcioletnie ?!

Paweł Świątkowski

Spotkanie z gitarą i piosenką

Dziś w naszej grupie odbyło się spotkanie z poetą, prozaikiem, lekarzem medycyny, śpiewającym i grającym na gitarze - Panem Pawłem Świątkowskim.

Na spotkaniu dzieci poznały gitarę - jej wygląd, budowę, brzmienie, sposób wydobywania dźwięków. Mogły dotknąć gitary i uzyskać dźwięki poprzez szarpanie strun.

Z uwagą słuchały dziecięcych piosenek (w tym także ludowych) w wykonaniu naszego Gościa. Śpiewanym tekstom towarzyszył akompaniament gitary. Mali słuchacze określali, czy dana piosenka jest smutna (jak na przykład wysłuchana kołysanka), czy wesoła i żywa. Nie było z tym żadnego problemu.

Przedszkolaki włączały się do śpiewania znanych piosenek, jak: "Dorotka", Krasnoludki", "Stary niedźwiedź", "Chusteczka haftowana"... Z ochotą brały udział w zabawach ruchowych do piosenek.

Spotkanie dało dzieciom dużo radości i okazji do wspólnej wesołej zabawy. Nie ominęliśmy spraw wychowawczych, które pojawiły się przy wyborach ról do zabaw. Niekiedy okazało się konieczne powtórzenie zabawy, by więcej dzieci mogło być WYBRANYMI. Pan Świątkowski doskonale wyczuwał, kiedy należy zabawę przedłużyć.

Nie brakowało też treści kształcących, jak chociażby umiejętność zgrania swojego śpiewu z dźwiękami gitary i głosem prowadzącego, nie mówiąc już o poznaniu instrumentu.

Samo słuchanie piosenek (czy też prostych utworów muzycznych) ma również wartości kształcące. Dzięki nim dziecko uczy się spostrzegać elementy muzyczne, takie jak: melodia, rytm, tempo, nastrój itp. Jest to podstawą do dalszego kształcenia muzycznego i tworzenia wrażliwych odbiorców muzyki.

Kształtowanie odpowiedzialności

"Potrafię to zrobić!" - do takiego odkrycia dochodzi
każde zdrowe dziecko. Takich odkryć w życiu małych
pociech jest wiele. Dają one małemu człowiekowi
naturalną przyjemność. Dobrze jest, kiedy dorośli
nie traktują tych, nawet drobnych, dziecięcych
osiągnięć, jako czegoś obowiązującego. A najlepiej
jeśli widzą w tym sygnały rozwoju i dojrzewania.

W sprzyjającej atmosferze można usłyszeć, jak
dzieci z radością wykrzykują: "Umiem zapiąć guziki!",
"Potrafię narysować domek!", "Wiem, co znaczy ten
znak!", "Ja też poodkurzam, mamo!", "Potrafię
sprzątnąć ze stołu!", "Umiem na pamięć cały
alfabet!"… Przykłady te pokazują, że już na starcie
życia wszystkie doświadczenia łączą się
z przyjemnością, satysfakcją i dumą. Nic nie odbywa
się jednak samoistnie czy automatycznie. Wymaga
to pewnego wysiłku ze strony dorosłych.

Należy dbać, by w czasie dorastania dziecka, nie
podejmować za niego wszystkich decyzji. Jeżeli nie
będzie się stawiało przed dzieckiem żadnych
oczekiwań i wymagań, wówczas istnieje
niebezpieczeństwo, że pozostanie ono zależne.
Nie ukształtuje się w pełni jako odrębna jednostka.
Nie posiądzie umiejętności stosownych
do swego wieku i poczucia odpowiedzialności
za siebie.

Z drugiej strony, jeżeli zbyt wcześnie zaczyna się
wymagać od dziecka i do tego zbyt dużo
(przekroczenie możliwości), wówczas istnieje
niebezpieczeństwo, że stanie się ono bierne.
Może czuć się zdominowane i nieudolne.
Tym samym nie może się dokonać w pełni proces
indywidualizacji i wykształcenia poczucia
odpowiedzialności za siebie.

Istotne jest, by rodzice zrozumieli, że naturalnym
procesem rozwoju jest samokształtowanie
w kierunku autonomii. Rozumiejąc ten fakt
powinni wspierać taki proces u swojego dziecka.

Warto także poszukiwać możliwości powiększania
kompetencji dziecka i poczucia odpowiedzialności
za siebie:

- Dążmy do współpracy, a nie oczekujmy „ślepego”
posłuszeństwa.

- Uczmy swoje dzieci dostrzegać przyczynowe
powiązania pomiędzy działaniami a ich skutkami.

- Twórzmy atmosferę bezpieczeństwa, szacunku,
akceptacji i zaufania.

- Twórzmy okazję, w której dzieci będą miały
odpowiednie do ich wieku wybory i obowiązki.

- Wyznaczajmy zadania, które pozwolą dzieciom
uczestniczyć w prowadzeniu domu (jak np.
sprzątanieze stołu, wynoszenie śmieci...).

- Uczmy wytrwałości dając dobry przykład.

- Chwalmy osiągnięcia.

- Doceniajmy oznaki odpowiedzialności.

- I WRESZCIE ! Okazujmy wiarę w możliwości
i w wartość dziecka.

WAŻNE...

Obecnie, obok realizacji określonych treści
programowych, pracujemy z dziećmi nad
programem "Uroczystości Choinkowej".
Od jakiegoś czasu dzieci uczą się piosenek
i tańców. Niebawem zaczniemy wprowadzać
wiersze o tematyce świątecznej i zimowej.

Pragnę poinformować Państwa, że warsztaty
dla rodziców, o których pisałam w poście
z dnia 5 listopada, odbędą się w innym
terminie, niż był planowany. Jego przesunięcie
spowodowane jest moją chorobą i czekającym
mnie teraz nawałem pracy.

Wartości rytmiki

Rytmika jest metodą umuzykalnienia,
ale jednocześnie ma wszechstronne znaczenie
wychowawcze i kształcące.

Jednym z jej celów jest kształcenie uważnej,
skoncentrowanej postawy dziecka w oczekiwaniu
na polecenia muzyczne oraz kształcenie gotowości
reakcji (także szybkości). W efekcie rozwija się
aparat mięśniowo – ruchowy podporządkowany
woli dziecka.
Ponadto rytmika ma na celu kształcenie wielu
dyspozycji typu intelektualnego: intensywności
i podzielności uwagi, sprawnego spostrzegania,
sprawnej pamięci, procesów analizy oraz procesu
myślenia, prowadzącego do twórczych rozwiązań
wyrażonych ruchem.

Dla dziecka rytmika jest rozrywką integrującą
ściśle z rówieśnikami. Koryguje nadmierną
ruchliwość i brak koncentracji.
Poprzez zainteresowanie dzieci wspólną zabawą
eliminuje się u nich cechy egocentryczne a także
wzbogaca treści emocjonalne w ich życiu.

Rytmika realizuje między innymi następujące
cele wychowawcze:

* ćwiczenia społecznych zachowań,
* zdolność kontaktowania się,
* zdolność wczuwania się,
* zważanie na innych i poczucie odpowiedzialności,
* samodzielność i przystosowanie się do grupy,
* poczucie własnej wartości,
* poczucie pewności siebie i zaufania do siebie,
* umiejętność samooceny,
* samostanowienie, decydowanie o sobie,
* samokontrola,
* poczucie piękna.

Ruchowe „wyżycie” się dziecka, daje mu odprężenie
i naturalne, nie obciążające nadmiernie, zmęczenie
fizyczne. Stanowi jeden z bardzo ważnych elementów
terapeutycznych.

Zatem można stwierdzić, że rytmika jest
jednym z głównych środków
terapeutyczno – wychowawczych, które
w wyjątkowy sposób niwelują dysharmonie
osobowości dzieci.

Rytmika w naszej grupie

W naszym przedszkolu instruktorem prowadzącym

rytmikę jest Pani Agnieszka Grzegorzewska.

Ilekroć widzę zajęcia rytmiki, za każdym razem

zdumiewa mnie pomysłowość Pani Agnieszki.

Podziwiam także jej zdolności choreograficzne

(układanie ruchów tanecznych).

Nasza grupa uczestniczy w rytmice we wtorki

pod opieką Pani Małgosi.

Miałam przyjemność być z naszymi milusińskimi

na zajęciach rytmicznych w ostatnią środę

października (zaistniała konieczność zamiany).

Tematem, wokół którego toczyły się zabawy

rytmiczne, były wyliczanki dziecięce.

Wyliczanki, to krótkie rymowane teksty, które

najczęściej są skandowane przez dzieci. Stosowane

bywają w różnych zabawach dziecięcych, jak na

przykład w "Chowanego". Teksty wyliczanek są

humorystyczne a nawet czasem niedorzeczne.

Nadają się do wykorzystywania w celu ćwiczenia

pamięci czy wymowy, a także do ćwiczeń

ortofonicznych.

Świetnym pomysłem było wykorzystanie wyliczanek

podczas rytmiki. Dzieci bardzo szybko opanowały

teksty częściowo znanych wyliczanek a potem je

śpiewały. W wersji muzycznej zastosowano nieco

rozszerzone teksty. Bardzo ciekawa była ich

aranżacja.

Opracowane i prowadzone zabawy rytmiczno-

ruchowe, połączone ze śpiewem przy muzyce,

angażowały wszystkie dzieci bez wyjątku.

Widziałam radość na małych twarzyczkach.

Obserwowałam chęć do działania. Prawie wszystkie

dzieci świetnie radziły sobie z szybkim tempem

zabawy, z reakcją na dźwięki i słowa wywołujące

różne ruchy.

To interesujące! Zwykłe proste wyliczanki a dały

dzieciom tyle zabawy i możliwości kształcenia

poczucia rytmu oraz innych dyspozycji muzycznych.

Metoda rytmiki

Metoda rytmiki powstała w pierwszej połowie

XX wieku. Jej twórcą jest Emil Jaques - Dalcroze',

wybitny kompozytor i pedagog szwajcarski, który

położył wielkie zasługi dla rozwoju współczesnego

wychowania muzycznego.

Podstawowym założeniem tej metody jest

ścisły związek muzyki i ruchu. Muzyka inspiruje

ruch, który z kolei powinien być następstwem muzyki

i wywołanego nią stanu emocjonalnego.

Pierwszym etapem metody rytmiki jest wyrobienie

u dzieci koordynacji słuchowo-ruchowej, poprzez:

* ćwiczenia reakcji ruchowej na bodźce dźwiękowe;

* poznawanie cech dźwięków: ich wysokości, czasu

trwania;

* kształcenie umiejętności precyzyjnego odtwarzania

rytmu, tempa, metrum itp.

Jesienne drzewo

"Jesienne drzewo" - to tytuł kolejnej zbiorowej
pracy plastycznej.
Wykonały ją dzieci wykazujące duże zainteresowanie
pracą z dłońmi, opisaną w poprzednim poście.
Kiedy nasi mali plastycy z zaangażowaniem wycinali
kolejne dłonie (wykorzystane potem do pracy
zatytułowanej "Jeż"), wpadłam na pomysł, wykonania
kolorowego drzewa - na pożegnanie złotej polskiej
jesieni.

Zapytałam małą grupkę pracujących dzieci, czy
chciałyby powycinać "kolorowe dłonie"? Zobaczyłam
duży entuzjazm na uśmiechniętych twarzyczkach.
Bez zastanowienia wyjęłam z szuflady różnokolorowe
kartki a mali entuzjaści z jeszcze większym
zaangażowaniem przystapili do dalszej pracy. Inne
dzieci widząc zajętych kolegów podchodziły,
przyglądały się... Niektóre z nich troszkę się
"zaraziły"... i też wycięły od jednej do kilku swoich
"łapek".

W ciągu dwóch dni nasza sala zamieniła się
w pracownię plastyczną. Na jednym stoliku
kolorowe kartki "do wyboru, do koloru". Na drugim -
- gotowe już, powycinane dłonie. Przy następnym,
grupka pracujących dzieci. Chwilami praca wrzała
przy dwóch stolikach. Ciekawie było przysłuchiwać
się rozmowom dziecięcym, odbierać ich radość
z działania i towarzystwa przy pracy. Ważne było to,
że same decydowały o swojej aktywności.

W momencie, kiedy mogły już naklejać swoje "łapki",
jako listki na dużym drzewie (które wcześniej
namalowałam), radość jeszcze bardziej wzrosła.
Każde z dzieci samo decydowało, w którym miejscu
nakleić swój listek. Pojawiały się one i na gałązkach
i pod drzewem, tworząc "kolorowy dywan".
Ta końcowa praca wymagała trochę gimnastyki, bo
arkusz papieru był duży i na podłodze... Dzieci
musiały schylać się, kucać, klękać, stawać na
czworakach oraz wyciągać się, by dosięgnąć do
środkowych gałązek...

Powstało wspaniałe arcydzieło i kolejna ozdoba
naszego przedszkola. Cieszy nie tylko efekt
pracy, ale i zaangażowanie dzieci, ich radość
przy tego typu działaniu oraz nawiązująca się
współpraca. Optymizmem napawa fakt, że
zaangażowanie jednych dzieci udziela się
innym, które wcześniej niekoniecznie miały
ochotę na tę dodatkową pracę, będącą
jednocześnie świetną zabawę.

Kolczatek

W naszej grupie miniony tydzień wyjątkowo
obfitował w ciekawe opowiadania i prace plastyczne.

W drugiej części tygodnia przedszkolaki z grupy IV
miały okazję wysłuchać opowiadania Heleny
Bechlerowej "Jak Kolczatek szukał mieszkania".
W skupieniu uwagi podczas słuchania pomogły
kolorowe, ciekawie wykonane, ilustracje
zamieszczane na tablicy.
Droga, przebyta przez tytułowego Jeżyka w
poszukiwaniu schronienia na zimę, okazała się
bardzo interesująca dla dzieci.
Większość wdzięcznych słuchaczy zapamiętała
kolejność odwiedzanych miejsc oraz sposób
przygotowania do zimy Żaby, Żuka i Jeża.
Dzięki przygodzie Kolczatka dzieci poznały także
sposób zabezpieczania róż przed zimą
(słomiane chochoły).
Nietypowym podsumowaniem zajęcia było
rozwiązywanie zagadek, związanych z treścią opowiadania.

Kolejne opowiadanie pochodziło z książeczki
Lucyny Krzemienickiej zatytułowanej
"Z przygód krasnala Hałabały".
"Jak się krasnal z jeżami w cenzurowane bawił",
to już druga przygoda małego, sympatycznego
ludzika, z którą zetknęły się nasze pociechy.
Przy okazji tego utworu, "nasze krasnale" poznały
sposób życia jeży: nocny tryb aktywności, zjadanie
owadów i larw wyrządzających szkody w lasach,
parkach i ogrodach (funkcja pożyteczna).
Dzieci utrwaliły informację o zapadaniu niektórych
zwierząt w zimowy sen.

Pięknym podsumowaniem wiadomości o jeżu
było wspólne wykonanie pracy plastycznej
z odrysowanych i wyciętych dłoni. Jej tematem
był "Jeż".
Już w czwartek dzieci wycinały kształty swoich dłoni,
odrysowanych na brązowych i szarych kartkach.
Dalszy ciąg tej pracy odbywał się w piątek. Niektóre
dzieci wycięły jedną dłoń i ... wolały dalej zabawę -
podstawową formę aktywności dziecka. Inne wycięły
dwie - trzy dłonie. Były też takie, które ta praca tak
pochłonęła, że wycinały jedną dłoń po drugiej.
Są też w grupie nieliczne dzieci, których sprawność
manualna jest na nieco niższym poziomie i nie są
jeszcze w stanie wyciąć tak skomplikowanych
kształtów. Otrzymały więc kolorowe gazety,
wybierały obrazki do wycięcia i... wtedy praca była
już dużo prostsza (trzeba było wycinać po linii
prostej). Praca skupiała się na nauce prawidłowego
trzymania nożyczek i operowania nimi.
Kiedy dłonie, potrzebne do wykonania pracy, były
gotowe, przyszedł czas na naklejanie ich na dużym
szarym arkuszu papieru tak, by uzyskać postać jeża.
Pokazałam dzieciom sposób smarowania dłoni klejem
i naklejania. Niektóre z nich wolały tylko pracować
z klejem, podsuwając pani do naklejenia swoje dłonie
i obserwując powstającego zwierzaka. Inne wolały
zrobić to same od początku do końca. Na koniec
podziwialiśmy efekty wspólnej pracy i nawzajem
biliśmy sobie brawo!

A skąd się wzięło kolorowe "Jesienne drzewo"?
I to teraz, kiedy złota polska jesień już za nami?
Skąd ten pomysł? Kto przy nim pracował?
O tym w następnym poście...