Kolory i ich znaczenie

Każdy kolor użyty w pracy z mandalą ma swoje znaczenie. Doborem barw, w znacznej mierze, kieruje podświadomość człowieka. W związku z tym kolorowa mandala odzwierciedla emocje - czyli stan psychiczny twórcy.

Autorka książki „Kreatywna Mandala” Susan F. Fischer zaproponowała następującą interpretację kolorów używanych podczas malowania mandali:

Biel - kojarzy się z czystością, światłem. Może symbolizować wysoki stopień rozwoju duchowego i spokój umysłu autora. Czasami oznacza także utratę energii.
.
Czerń - symbol ciemności, tajemnicy, śmierci. Może oznaczać utratę nadziei, depresję. Symbolizuje również wyrzeczenie, pokutę. Jest także symbolem początku jakiegoś nowego etapu.
.
Czerwień - kolor życia. Oznacza pobudzenie życiowego potencjału. Kojarzy się z krwią, ogniem, aktywnością, energią życiową. W negatywnym aspekcie oznacza złość, agresję, cierpienie.
.
Niebieski - to cisza, spokój, pogoda ducha, wewnętrzna harmonia. Użycie tego koloru może symbolizować psychiczne odrodzenie. W jasnych odcieniach - pozytywny stosunek do macierzyństwa; jego zbyt duża ilość może oznaczać pasywność.
.
Ciemnoniebieski - brak zaufania do innych, konflikt z matką, zdolność empatii, niezwykła intuicja.
.
Żółty - kolor słońca, kojarzony z jego ciepłem i życiodajną siłą. Gdy kolor żółty pojawia się w mandalach świadczy o sile i energii, umiejętności jasnego precyzowania swoich celów.
.
Zieleń - kolor przyrody, symbol Matki - Natury. Oznacza świeżość, wrażliwość zmysłową, dążenie do pomocy i opiekowanie się innymi, czasem nadopiekuńczość i zaborczość. Duża ilość ciemnych odcieni świadczy o wewnętrznej kontroli, życiu zgodnym z zewnętrznymi zakazami i nakazami (np. rodziców).
.
Róż - to zmysłowość, emocje i młodość. Oznacza też może nadmierne zaabsorbowane ciałem.

.
Pomarańcz - symbolizuje ambicję, dumę, asertywność i siłę. Używany przez osoby zdecydowane, o silnym poczuciu tożsamości. Czasem oznacza nadużywanie siły, wrogi stosunek do autorytetów.
.
Brąz - kojarzony z jesienią. Oznacza poczucie bezpieczeństwa lub jego brak, czasem niską samoocenę. Często używany przez osoby chore - symbolizuje chęć uwolnienia się od problemów.

Powyższa interpretacja kolorów to tylko przykładowa propozycja. Każdy z nas ma inny system skojarzeń i odrębne życie wewnętrzne. Odgadując ukryte znaczenie mandali nie należy zapominać o zachowaniu pewnej dowolności i dystansu.

.

.

Własna koncepcja...

.

Praca z mandalami jest indywidualnym sposobem tworzenia. Dzieci malują w dowolny sposób, według własnej koncepcji, dobierając kolory według uznania. Są niesamowicie skupione podczas tworzenia barwnych kompozycji.

.

.

Do malowania używają różnorodnych kolorów (dominują kontrasty). Kierunek malowania jest dowolny – od zewnętrznych form do środka lub od środka ku brzegom. Kiedy dziecko wpatruje się w mandalę, kierunek malowania sam mu się narzuca.
.

.

Często podczas malowania obserwuje się skłonność do sięgania po nasze ulubione kolory. Zwłaszcza dzieci są bardzo spontaniczne w doborze kolorów.. Częściej sięgają po kolory mocniejsze i bardziej soczyste. Kolory cieplejsze (np. czerwienie) – pobudzają, kolory zimne (np. odcienie błękitów) - uspokajają i wzmacniają psychikę.
.

.

Ostatnio obserwuję, że niektóre dzieci z własnej inicjatywy zaczynają dorysowywać różne elementy w swoich mandalach. Co zaskakujące - przeważnie układają się one symetrycznie, jak w gotowych wzorach mandali.
.

.

W powyższej mandali możemy zobaczyć dorysowane przez dziewczynkę ożywiające całość słoneczka.
Cieszy nas fakt, że niektóre przedszkolaki, nie czują się ograniczone gotowym wzorem, próbują dodać coś nowego, „swojego”, do tworzonej pracy.

.

Wszystkie mandale tworzone przez nasze pociechy gromadzone są w skoroszytach (co widać na dwóch ostatnich zdjęciach). Dzięki temu dzieci uczą się porządkowania. Mogą w wolnych chwilach wracać do swoich prac i je przeglądać. Na koniec roku szkolnego zabiorą swoje skoroszyty z mandalami do domu. Będą dla nich cenną pamiątką i wspomnieniem.
.

.

Mandale literowe

.

Mandale literowe mają duże znaczenie w procesie uczenia się dziecka.
.

Oprócz wspomnianego wcześniej kształcenia motoryki dłoni dziecka, między innymi:
.

- umożliwiają poznanie i utrwalenie kształtu poszczególnych liter,

.
- kształcą pamięć wzrokową,

.
- łączą w sobie funkcje relaksacyjne i poznawcze.

.

.

Zalety pracy z mandalą

.

Obecnie coraz częściej obserwujemy u dzieci stany napięcia, lęku, problemy ze skupieniem uwagi, agresję, czy nerwowość. Jednym ze sposobów odnalezienia wewnętrznej harmonii jest malowanie mandali – wpisanych w koło obrazków.

..

Z obserwacji nauczycieli i psychologów wynika, że technika mandali uspokaja i wycisza dzieci nadpobudliwe psychoruchowo, ułatwia koncentrację, prowadzi do wytrwałości i konsekwencji w działaniu, sprzyja wewnętrznej integracji.

Z drugiej strony zauważono wzrost aktywności dzieci nieśmiałych, czy biernych. Poprzez radość tworzenia otwierają się, stają się odważniejsze i bardziej komunikatywne w stosunku do rówieśników.

Należy dodać, że specyficzna atmosfera, jaka wytwarza się podczas malowania, łagodzi napięcia, nieporozumienia i agresję wśród dzieci. Trzeba jednak pamiętać, że praca nad mandalą powinna odbywać się w ciszy i skupieniu, można włączyć spokojną lub powiązaną z tematem rysunku muzykę.

I wreszcie rysowanie mandali to dobra okazja do poznania warsztatu plastycznego, kształcenia zdolności manualnych i techniki rysunku. Ćwiczy motorykę dłoni najmłodszych, uczy jak dobierać kolory, kształty, typ kreski, pozwala na wypracowanie własnego stylu.
.
.

Wykorzystanie mandali

.

Jak wykorzystuje się mandale w pracy z dziećmi?
.

.
Pracę z mandalą można stosować podczas zajęć świetlicowych, na lekcjach plastyki, sztuki, czy podczas wszelkiego typu zajęć – jako etap wyciszający i poprawiający koncentrację. Nauczyciele matematyki mogą wykorzystywać ją przy okazji omawiania zasad symetrii.

Świetne efekty przynosi malowanie mandali już z dziećmi w wieku przedszkolnym. Zalety tego typu pracy będą przedstawione w następnym poście.

.

Nasze przedszkolaki przy pracy

.

Nie można pominąć funkcji dekoracyjnych mandali. W naszym przedszkolu kolorowe kompozycje ozdabiają ściany sal, korytarzy, często pojawiają się na wystawach prac dziecięcych.
.

Oto mandala namalowana przez naszego przedszkolaka

.

.

Mandala

.

Co tydzień malujemy z dziećmi w przedszkolu mandale z kolejno poznawanymi literami. Ponieważ na co dzień dzieci spotykają się przeważnie z pismem drukowanym, nasze mandale opierają się na literach pisanych. Im więcej kontaktów mają dzieci z literami pisanymi, tym lepiej. Te litery sprawiają dzieciom więcej problemów.

.

Jedna z wielu mandali namalowanych przez naszego przedszkolaka

.

Mandala – to staroindyjskie pojęcie oznaczające centrum, obwód, koło magiczne.

.

Codziennie, wokół nas, spotykamy setki mandali. W przyrodzie: kwiaty, pajęcze sieci, słońce… W architekturze: plany budowli sakralnych (buddyjskie stupy, islamskie meczety, chrześcijańskie katedry). witraże, a nawet egipskie piramidy. Wszystkie posiadają charakterystyczne cechy mandali: są oparte na okręgu lub czworoboku wpisanym w okrąg.

Doskonałym przykładem jest kopuła Bazyliki Św. Piotra w Rzymie, czy też bliższa nam wawelska kopuła Kaplicy Zygmuntowskiej w Krakowie i wiele, wiele innych.

.

W następnych postach napiszę o wykorzystaniu mandali w pracy z dziećmi. Wyjaśnię też, dlaczego mandala wywiera korzystny wpływ na rozwój dziecka.

.

Nasze pociechy podczas malowania mandali

.

.

Kapryśna litera

W ubiegłym tygodniu nasze przedszkolaki poznały literę: N, n.

Mała litera „n” może sprawiać kłopoty. Łatwo ją pomylić z „h” i z „u”. Brzmienie litery „n” również nastręcza problem. W imieniu Dominika nie słyszy się „n”, tylko „ń”. Zwróciłam dzieciom na to uwagę, pokazując zmiękczającą funkcję litery „i”.

Dzieci poznały też kaprys związany z literą „n”. Polega on na tym, że kiedy nad tą literą jest kreska, wówczas brzmi ona, jak „ń”. Tej litery nie możemy znaleźć w żadnym imieniu. Posłużyliśmy się więc formą imienia Ola – Oleńka.

Widać tutaj, jak informacje się komplikują. Z pewnością niektóre dzieci nie będą mogły ich spamiętać. Przypomnę tutaj jednak, że prezentacja alfabetu jest „grą w loteryjkę” a nie nauką w znaczeniu dosłownym. Nie „odpytujemy” dzieci z przekazywanych informacji. Umysł dziecka przyswoi sobie to, co najbardziej go zainteresuje w danym momencie. I zapewne każdy umysł uczyni z tych informacji inny użytek.

W bieżącym i następnym tygodniu nie będzie prezentacji kolejnych liter, z powodu niższej frekwencji dzieci w okresie feryjnym. Po tym czasie - ruszamy dalej.

W następnych postach przeczytają Państwo o mandali i jej znaczeniu w pracy z dziećmi.

.

.

LUTY 2008

TEMATYKA KOMPLEKSOWA:

1. Życie zwierząt w okresie zimy.
2. Weterynarz i jego pacjenci.
3. Korzystamy z uciech zimy (2 tygodnie).


ZADANIA WYCHOWAWCZO – DYDAKTYCZNE:

1. Rozumienie potrzeby opiekowania się i systematycznego dokarmiania zwierząt zimą. Dokładniejsze obserwowanie otoczenia – wyodrębnianie cech charakterystycznych w rzeczach i zjawiskach. Rozpoznawanie i nazywanie różnych głosów odgłosów i dźwięków, przyporządkowywanie głosu do dźwięku.

2. Zapoznanie z pracą wykonywaną w różnych punktach usługowych – lecznica dla zwierząt. Poznanie pracy weterynarza. Zapoznanie z pracą weterynarza.

3. Obserwowanie zjawisk zachodzących w przyrodzie podczas zimy. Określanie pogody i zjawisk atmosferycznych charakterystycznych dla zimy. Poznawanie zasad warunkujących bezpieczeństwo podczas zabaw zimowych. Opowiadanie obrazków o złożonej treści.

4. Kształtowanie pojęć matematycznych.
Posługiwanie się pojęciami dotyczącymi położenia przedmiotów w przestrzeni względem siebie. Sprawne rozpoznawanie kształtu płaskich figur geometrycznych – koła, kwadratu, trójkąta, prostokąta. Stosowanie określeń dotyczących wielkości przedmiotów według wybranej wzrastającej lub malejącej cechy, np. mały – mniejszy – najmniejszy, duży – większy – największy.

5. Przygotowanie do nauki czytania.
Prezentacja liter: N, n, ń; O, o metodą alternatywnej nauki czytania I. Majchrzak. Globalne czytanie wyrazów. Analiza i synteza sylabowa wyrazów. Różnicowanie wyrazów o podobnym brzemieniu (np. Kasia – kasza). Kolorowanie mandali z nowymi literami.

opracowała: Małgorzata Kędziora

.

"Żuczek"

.

„Żuczek” - to spektakl, w którym głównym bohaterem był Żuk o wielkim sercu. Narażając się na niebezpieczeństwo, uratował bezbronne rybki ze ścieków. W fabule występuje też Koń ze złotymi podkowami. To takie podkówki były marzeniem naszego dzielnego, małego Żuka. Ale dość ! Nie będę zdradzała całej treści !

.

.

Z tej bajki możemy wysnuć szereg morałów ! Między innymi - kiedy jest się dobrym dla innych, ci odpłacają tym samym (?!)… A także - bycie sobą jest najważniejsze. Nie powinno się udawać kogoś, kim się nie jest. Może to się źle skończyć.
.
Akcja tej sztuki dla dzieci toczyła się wartko. Scenografia zmieniała się kilkakrotnie w trakcie przedstawienia. Toczącej się akcji towarzyszyła wspaniała muzyka. Często słyszeliśmy wesołe piosenki, śpiewane przez samych bohaterów.

.
.

Wszystko to sprawiało, że dzieci były żywo zainteresowane sztuką i aktywnie przeżywały treść (podpowiadały aktorom, rytmicznie przyklaskiwały podczas piosenek itp).
.

Byłoby wspaniale, gdyby podobne spektakle mogły odbywać się częściej. Czekamy!

.
Aktorzy łódzkiego Teatru Lalki WidziMisie:

Sylwia i Sylwester Madej
.

Teatr Lalki w naszym Przedszkolu

.

W czwartek 31 stycznia przedszkolaki miały okazję obejrzeć przedstawienie pt. „Żuczek”.

.

Przed dziećmi wystąpili Sylwia Madej i Sylwester Madej – aktorzy TEATRU LALKI „WidziMisie” z Łodzi.

Autorem adaptacji była Sylwia Madej, scenografii – Natalia Badowska. a muzyki – Michał Makulski.

.

Postacie, które wystąpiły w tym teatrzyku, to: tytułowy Żuczek, Koń, Myszka, Pszczółka...
.

Biedronka, dwie Żaby (synek i jego tata)...
.

.i w końcu... czarny Pająk.
. .
Kilka słów o tym spektaklu będzie można przeczytać w następnym poście.
.

Chwile relaksu...

.
Podczas balu od czasu do czasu przydała się chwila na oddech. Moment odpoczynku i zwinny biały Króliczek znowu wirował po sali.

.

.

Nawet wytrawnym tancerkom (jak pięknej Hindusce i jej koleżankom – Księżniczce i Wróżce) przydała się chwila odpoczynku.

. .

W przerwie balu nasze pociechy mogły ugasić pragnienie i uzupełnić stracone kalorie.
. .

Słodki poczęstunek w towarzystwie smakował wyjątkowo.
.

Była to jednocześnie chwila zregenerowania swoich sił przed dalszymi tańcami.
.

Bal - ciąg dalszy...

.

Zabawa była wyśmienita.
W roli wodzireja wystąpiła nasza instruktor rytmiki – Pani Agnieszka. Potrafiła porwać wszystkie dzieci do tańca i wspólnej wesołej zabawy. Jej żywy, energiczny głos podpowiadał, jak będziemy się bawić. Było przy tym dużo ruchu, klaskania, śmiechu, okrzyków, a nawet śpiewu znanych piosenek, przy których wspólnie się bawiliśmy.

.
.

Makowa Panienka („wyrośnięta” - podobnie jak Rusałka), tak prowadziła korowody, że dzieci ochoczo za nią podążały.
.

.

Były też tańce we wspólnym kole, mniejszych kółkach, czy parach. Każde dziecko miało też szansę wykazać się własną pomysłowością i kreatywnością podczas tańca indywidualnego.
.

.
Pan Policjant sumiennie pilnował porządku podczas całego balu. Ponieważ wszystko odbyło się w jak najlepszym porządku – nie było potrzeby interweniować.
.
.

.

Kto był na Balu ???

Tegoroczny przedszkolny bal karnawałowy zaliczyć możemy do niezwykle udanych.
Dzieci wspaniale prezentowały się w strojach przygotowanych przez rodziców. Kiedy wchodziły na salę, trudno było je rozpoznać.

.

Wśród dziewczynek królowały wróżki, księżniczki, królewny. Podziw budziły przepiękne suknie, różdżki i inne ozdoby.

.

.

A chłopcy? Kilku Batmanów, kilku Spidermanów... Na nasz bal przybył również przystojny Zorro.

W pewnej chwili! Po raz pierwszy w historii przedszkolnych bali pojawił się... Pan Ciemności! Troszkę powiało grozą… ale szybko okazało się, że jest on bardzo miły i sympatyczny.

.

.

Czarodziej, krążąc pomiędzy bawiącymi się, przy pomocy magicznej pałeczki sprawiał, że z małych twarzyczek znikały troski… pojawiał się uśmiech… a najważniejsza była dobra zabawa!

.

.
Na balu pojawił się też urodziwy Rycerz… Niestety, nie spotkał księżniczki zamkniętej w wieży. Nie skarżył się, gdyż mógł wybierać spośród wielu tancerek w różnych strojach.
.

.

Była też dość "wyrośnięta" Rusałka, która dbała, by wszystkie roztańczone przedszkolaki dobrze się bawiły.
.

.
.