Mniej więcej w połowie 6 roku życia rozpoczyna się ostatnia faza wieku przedszkolnego. Kończy się ona z chwilą podjęcia nauki w szkole.
W tym wieku, w zachowaniu dzieci przejawiają się wszystkie właściwości rozwojowe charakterystyczne dla okresu przedszkolnego. Pojawiają się też zalążki nowych cech, które rozwiną się i ukształtują w młodszym wieku szkolnym (czyli następnym stadium rozwoju ontogenetycznego).
Sześciolatek więc żywo interesuje się światem przyrody (roślin i zwierząt). Ciekawią go niektóre zjawiska życia społecznego, np. zawody. Z zainteresowaniem chłonie informacje o bliższym i dalszym otoczeniu. Poznaje coraz więcej konkretnych własności przedmiotów.
Sposób zdobywania wiedzy i doświadczeń znacznie zmienia się. W tym wieku dziecko jest już lepiej przystosowane do pracy w zespole. Zdolne jest do dłużej trwającego wysiłku i skupienia uwagi. Bez trudu uczestniczy w takich formach podawania wiadomości, jak zajęcia kształcące pojęcia matematyczne czy przyrodnicze lub pogadanki.
Zabawa jest nadal ulubioną formą spędzania czasu. Zabawy dzieci sześcioletnich są już bardzo urozmaicone. Organizowane bywają w kilkuosobowych zespołach, często z podziałem ról i funkcji. Gry i zabawy dydaktyczne (umysłowe, ruchowe) znacznie się rozwijają. Dzieci coraz pilniej przestrzegają reguł zabawy. Samodzielność dziecka oraz stopień jego uspołecznienia są wyższe niż w poprzednich fazach wieku przedszkolnego. Sprzyja to powierzaniu mu przez dorosłych odpowiedzialnych zadań czy też podejmowaniu drobnych form pomocy, np. w utrzymywaniu porządku w mieszkaniu.
Życie uczuciowe dziecka sześcioletniego jest bardzo bogate. Jest bardziej opanowane (mniej impulsywne) od młodszych dzieci. W sprzyjającym środowisku wychowawczym ma szanse rozwijać uczucia wyższe – społeczne i estetyczne.
W tym wieku, w zachowaniu dzieci przejawiają się wszystkie właściwości rozwojowe charakterystyczne dla okresu przedszkolnego. Pojawiają się też zalążki nowych cech, które rozwiną się i ukształtują w młodszym wieku szkolnym (czyli następnym stadium rozwoju ontogenetycznego).
Sześciolatek więc żywo interesuje się światem przyrody (roślin i zwierząt). Ciekawią go niektóre zjawiska życia społecznego, np. zawody. Z zainteresowaniem chłonie informacje o bliższym i dalszym otoczeniu. Poznaje coraz więcej konkretnych własności przedmiotów.
Sposób zdobywania wiedzy i doświadczeń znacznie zmienia się. W tym wieku dziecko jest już lepiej przystosowane do pracy w zespole. Zdolne jest do dłużej trwającego wysiłku i skupienia uwagi. Bez trudu uczestniczy w takich formach podawania wiadomości, jak zajęcia kształcące pojęcia matematyczne czy przyrodnicze lub pogadanki.
Zabawa jest nadal ulubioną formą spędzania czasu. Zabawy dzieci sześcioletnich są już bardzo urozmaicone. Organizowane bywają w kilkuosobowych zespołach, często z podziałem ról i funkcji. Gry i zabawy dydaktyczne (umysłowe, ruchowe) znacznie się rozwijają. Dzieci coraz pilniej przestrzegają reguł zabawy. Samodzielność dziecka oraz stopień jego uspołecznienia są wyższe niż w poprzednich fazach wieku przedszkolnego. Sprzyja to powierzaniu mu przez dorosłych odpowiedzialnych zadań czy też podejmowaniu drobnych form pomocy, np. w utrzymywaniu porządku w mieszkaniu.
Życie uczuciowe dziecka sześcioletniego jest bardzo bogate. Jest bardziej opanowane (mniej impulsywne) od młodszych dzieci. W sprzyjającym środowisku wychowawczym ma szanse rozwijać uczucia wyższe – społeczne i estetyczne.
.
.
Brak komentarzy:
Prześlij komentarz