Obserwowałam dzieci podczas ich pracy w zespołach (dobranych w sposób opisany w poprzednim poście). W niektórych, po wstępnych rozmowach i uzgodnieniach, wszyscy członkowie z zapałem przystąpili do pracy.
.
.
W innych grupkach, dzieci, często pełniące role przywódców w naszej grupie, kierowały pracą.
.
Był też zespół, którego członkowie nie mogli nawiązać wzajemnej współpracy. Tylko jedna osoba z tego zespołu próbowała pracować - pozostali sprzeczali się i chodzili po sali. Rozmowa wyjaśniła, co było głównym problemem tych dzieci. Był to brak pomysłów i wiary w to, że one też potrafią. Kilka wskazówek i podpowiedzi pomogło. Dzieci chwyciły papier i nożyczki a kiedy zobaczyły pierwsze efekty i otrzymały pochwałę, z większym zaangażowaniem zaczęły pracować. Przy stoliku zapanowała zagadkowa cisza. W rezultacie w tym zespole powstała równie ciekawa praca, jak w pozostałych.
.
.
Efekty prac we wszystkich zepołach można zobaczyć na załączonych zdjęciach.
.
.
Prace zespołowe sprzyjają nabywaniu umiejętności podziału czynności, porozumiewania się, wspólnego uzgadniania a także kształceniu podstawowych umiejętności dochodzenia do kompromisu.
.
To atrakcyjne urozmaicenie codziennej pracy dzieci. Ponadto przynosi niekwestionowane korzyści - zarówno wychowankom, jak i nauczycielom.
.
.