2007/10/30

Kolorowy bukiet


Wiersz Barbary Lewandowskiej pt. "Kolorowy bukiet" pomógł dzieciom w utrwaleniu nazw niektórych drzew (klon, kasztanowiec, dąb). Nasi milusińscy potrafili rozpoznać ich liście. Poznali też nazwy takich drzew, jak: brzoza i wierzba oraz wygląd liści z nich pochodzących.


KOLOROWY BUKIET

Do parku przyszły
z przedszkola dzieci.
Chcą zrobić z liści
barwny bukiecik.

Listki czerwone
jak malowane,
leżą pod klonem
i pod kasztanem.

Pod dębem leżą
brązowe liście.
Liście pod wierzbą
błyszczą srebrzyście.

Serduszka złote
spadają z brzozy.
Jaś ma ochotę
w bukiet je włożyć.

Gdy ten bukiecik
stanie na stole,
ozdobi dzieciom
całe przedszkole.

Wiersz B. Lewandowskiej był świetnym wprowadzeniem do ćwiczenia w książkach „ABC książka pięciolatka" cz. I. Tematem ćwiczenia był: "Bukiet jesiennych liści". Zanim dzieci przystąpiły do kolorowania obrazka konturowego według barwnego kodu (figura i kolor), określaliśmy, z jakiego drzewa pochodzą liście w bukiecie, liczyliśmy i porównywaliśmy liczbę liści na kolejnych gałązkach. Przy objaśnianiu sposobu wykonania pracy – powtórzyliśmy nazwy figur geometrycznych: trójkąt, koło, kwadrat, prostokąt i nazwy kolorów: czerwony, brązowy, zielony, żółty, niebieski.

Poprawne wykonanie tego ćwiczenia a także innych, podobnych, gwarantuje umiejętność uważnego słuchania tego, co mówi nauczycielka: objaśnień, poleceń, sugestii. W grupie dzieci 3-letnich takie polecenia były krótkie i bardzo proste. Wraz z wiekiem dziecka stają się one bardziej skomplikowane i dłuższe.
Zdarza się, zwłaszcza u dzieci, które mają trudności z koncentracją uwagi, że słuchają, a w rzeczywistości nie wiedzą, co mają zrobić. Niekiedy siadają do stolika i zaczynają wykonywać ćwiczenie nie do końca poprawnie. Na szczęście zdarza się to u nielicznych dzieci i coraz rzadziej. Pomaga tutaj uzyskanie, zwłaszcza od dzieci mających kłopoty, informacji zwrotnej, czy dobrze zrozumiały sposób wykonania danego ćwiczenia. Ewentualnie można ponownie wytłumaczyć konkretnemu dziecku, co ma wykonać.

Umiejętność koncentracji uwagi i uważnego słuchania i rozumienia poleceń nauczyciela okaże się bardzo przydatna w przyszłej nauce szkolnej naszych pociech.

Liść za liściem


Wesołą atmosferę wśród dzieci wywołał wiersz Hanny Łochockiej pt. "Liście lecą".


LIŚCIE LECĄ

Liść za liściem,
liść nad liściem.
Liść przy liściu,
w dół faliście,
liść liść goni,
liść liść ścina,
liść się wierci
niczym fryga:
liść liść trącił
i szeleści,
w ciasny kącik
liść się wkręcił,
ale jak ten
kąt pomieści
liści jeszcze
sto czterdzieści?
- Gdzie się, liście,
tak ciśniecie?
Stąd się zmiecie
was jak śmiecie!
Na trawniku,
rozłożyście,
uśmiechajcie się
wzorzyście.
Lecą liście,
liść za liściem,
jak deszcz liści
tak rzęsiście:
ten się żółci,
ten rumieni...
- Kiedyż wy to
widzieliście?
- Oczywiście
na jesieni.
Właśnie wtedy
najzłociściej
szeleszczą baśń
śnią liście.

Powyższy wiersz został wykorzystany do ćwiczeń ortofonicznych. Miały one charakter zabawy, powiązanej z rozwijaniem słownika dziecka (poznawanie nowych słów, np. fryga, rzęsiście). Dzieci ćwiczyły mięśnie narządów mowy na zgłoskach: "ść - ści", "śń - śni", "śmi", powtarzając wyrażnie za nauczycielką słowa z tymi zgłoskami.
Obok kształcenia wymowy dzieci, wiersz dał także okazję rozwijania umiejętności rozumienia tekstu i kształcenia wyobraźni. Nasze przedszkolaki miały także możliwość wesołej zabawy ruchowej podczas naśladowania liści.


2007/10/27

Klon - symbol jesieni


Jednym z wierszy, którego nasze dzieci miały okazję wysłuchać w minionym tygodniu był „Klonowy liść” T. Fiutowskiej. Wprowadził on małych słuchaczy w tematykę „Jesień w parku”.

KOLONOWY LIŚĆ

Spadł z klonu liść.
Pięknie się barwami mieni.
Są na nim wszystkie kolory jesieni.
Jest żółć jak złoto, brąz, nieco zieleni
oraz troszeczkę jesiennej czerwieni.

Podniosę liść – pamiątkę jesieni
i między kartkami
zasuszę go sobie.
W zimie tym liściem
kapelusz bałwanka ozdobię!

W czasie słuchania wiersza, dzieci obserwowały na tablicy tematycznej ilustracje przedstawiające klon, jego liście i owoce (skrzydlaki zawierające nasiona).

Po tym krótkim spotkaniu z poezją, nasze przedszkolaki wypowiadały się na temat wiersza, oglądały liście klonu – żywe okazy, przyniesione do przedszkola przez niektóre dzieci.
Dalsza rozmowa dotyczyła cech charakterystycznych jesieni (zmian w wyglądzie drzew: kolorowe liście, ich opadanie i usychanie, zmian w wyglądzie innych roślin, np. kwiaty więdną i usychają oraz zmian w pogodzie: zimno na dworze, coraz mniej słońca, coraz więcej chmur, często padają deszcze, coraz krótszy dzień i dłuższa noc).
Dzieci wiedzą już o wiele więcej na ten temat w porównaniu z rokiem ubiegłym. Lepiej zapamiętują przekazywane treści, ich wypowiedzi są pełniejsze a także odważniej ich udzielają.

„Praca z wierszem” była doskonałym wprowadzeniem do zajęcia plastycznego, podczas którego dzieci zajęły się wydzieranką z kolorowego papieru nt. „Liść klonu”. Doskonaląc swoją sprawność manualną wydzierały małe kawałeczki papieru. Potem wypełniały nimi powierzchnię wyznaczoną liniami konturu (naklejając). Do swojej pracy używały kolorów, które wystąpiły w wierszu. Zarówno praca z wierszem, jak i praca plastyczna, były doskonałą okazją do utrwalania nazw kolorów z dziećmi.

Efekty pracy, w postaci pięknych, kolorowych liści, mogli Państwo podziwiać na wystawce w szatni i w sali.

2007/10/26

Życie jest rymowanką


Wiersze znajdują szerokie zastosowanie w pracy z dziećmi przedszkolnymi. Zarówno ze względu na ich walory wychowawcze, jak i kształcące. Czytamy je dzieciom, uczymy na pamięć, inscenizujemy, wykorzystujemy do ćwiczeń wymowy oraz jako inspirację do zajęć plastycznych...
Czytanie wierszy odbywa się przy różnych okazjach. Prezentujemy je zarówno całej grupie, jak też małym zespołom, a nawet... jednemu dziecku. Utwory przeznaczone do czytania mogą być dłuższe i nieco trudniejsze od tych, które dzieci opanowują na pamięć. Chodzi tu bowiem o piękno słowa, artystyczne przeżycie, odczucie uroku poezji...
Do nauki pamięciowej dobieramy wiersze, odpowiadające możliwościom percepcyjnym dziecka. Nie mogą one być zbyt długie. Treść powinna być bliska małemu słuchaczowi, w pełni zrozumiała i, przede wszystkim..., piękna.

W tym tygodniu dzieci uczyły się wiersza Lucyny Krzemienieckiej "Bukieciki".

BUKIECIKI

Posypały się listeczki dookoła.
To już jesień te listeczki
z wiatrem woła:
- Opadnijcie, moje złote i czerwone,
jestem jesień, przyszłam tutaj,
w waszą stronę.

Lecą listki, lecą z klonu i z kasztana,
będą z listków bukieciki
złote dla nas.
Nazbieramy, nastawiamy na stoliku
tych jesiennych, tych pachnących
bukiecików.

Wiersz ten będzie jeszcze utrwalany z dziećmi w następnym tygodniu. Zazwyczaj, podczas takich ćwiczeń utrwalających recytujemy go z całą grupą, jak również w mniejszych zespołach i indywidualnie. Większość dzieci, nawet jeśli nie do końca jeszcze opanowała wiersz, chętnie występuje przed grupą. Jest to dla nich okazją do nabywania odwagi i śmiałości, co później przydaje się podczas różnego rodzaju uroczystości, połączonych z występami naszych milusińskich.

2007/10/25

Pisanie - rzecz wtórna


Jeszcze niedawno w przedszkolach nie wprowadzano pisania z dziećmi. Oficjalnie nauka pisania zaczynała się w I klasie szkoły podstawowej, a przedszkole miało jedynie przygotować dziecko do nauki pisania.
Przeciwko oderwaniu w czasie czytania od pisania protestowało wielu psychologów i pedagogów, twierdząc, że takie działanie jest sprzeczne z psychoneurofizjologicznymi prawami, jakim podlegają te czynności. Możliwość poznawania liter w zintegrowanym akcie poznawczym jest korzystniejsza, szczególnie dla tych dzieci, u których rozwój i funkcjonowanie poszczególnych analizatorów przebiega nieharmonijnie. Ponadto dziecko, ucząc się czytać spontanicznie, podejmuje próby pisania i trudno je w sposób sztuczny powstrzymać, twierdząc, że przyjdzie na to czas. Umiejętność pisania jest czynnością wtórną w stosunku do czytania. Wszystkie zatem treści związane z początkową nauką czytania są jednocześnie przygotowaniem do nauki pisania.
Obecnie, w zakresie nauki pisania, dopuszczane są próby pisania, podejmowane przez dziecko w wieku przedszkolnym z jego inicjatywy, podtrzymywane i wspierane przez nauczyciela. Należy stwarzać dzieciom warunki zewnętrzne, stymulujące rozwój motywacji do czytania, ponadto stwarzać okazje do nabywania doświadczeń w języku pisanym, zachęcać do podejmowania prób pisania. Błędy w podejmowanych przez dziecko samodzielnych próbach czytania i pisania należy traktować jako naturalną cechę rozwoju. W takich warunkach dzieci nie tylko będą miały szansę nauczenia się czytania i pisania, ale przede wszystkim odważnie i z zaciekawieniem podejmą trud nauki, traktując go jako miłą i pożyteczną zabawę.
-------------------------------------------------------------------
Myślę, że na razie wystarczy o trudnej sztuce dziecięcego czytania i pisania. Następne posty będą trochę lżejsze :)) (ale do tematu jeszcze wrócimy, by przybliżyć alternatywną metodę nauki czytania, którą pracujemy z dziećmi w naszej grupie).
Pojawią się wiersze, których dzieci ostatnio słuchały i nowy, którego się uczyły w tym tygodniu (już jutro). Może napiszę trochę o rytmice, potem o zabawach dziecięcych. Co jeszcze Państwa interesuje? Jakie tematy poruszyć w naszym blogu?
Zapraszam do czytania bloga, pisania komentarzy, rozmawiania z dziećmi o tym, co dzieje się w przedszkolu.

2007/10/24

O czytaniu globalnym


Punktem wyjścia w nauce czytania jest globalne odczytywanie wyrazów.
Metody globalne polegają na nauczaniu czytania, w którym jako całościowy obraz graficzny postrzegane są: wyraz, część zdania lub całe zdanie. Podejmowanie przez dziecko prób globalnego rozpoznawania wyrazów jest ważnym etapem w rozwoju jego zainteresowania pismem i czynnością czytania.

W ostatnich latach, podejmuje się w przedszkolach próby
nauki czytania dzieci 5- letnich, a nawet sporadycznie
3- i 4-latków, stosując różne modyfikacje metody globalnej.
Psycholodzy i pedagodzy coraz częściej wypowiadają się za
podejmowaniem nauki czytania już z małymi dziećmi.
Według nich przemawia
za tym fakt, że dziecko interesuje
się znakami, w tym słowem drukowanym, znacznie
wcześniej, jeszcze zanim osiągnie ono umiejętność czytania
rozumianą potocznie.


Zwolennicy tej metody uważają, że dziecko spostrzega wyraz jako całość. Zwraca uwagę na jego początek i koniec, mniej natomiast na środek. Dopiero gdy napotyka trudności w jego identyfikacji, odwołuje się do analizy. Litera jest dla dziecka znakiem mało zrozumiałym, wręcz abstrakcyjnym. Z kolei umiejętnie dobrany wyraz, staje się bliski i możliwy do zrozumienia, zwłaszcza jeżeli jest udostępniony z ilustracją. Do analizy i syntezy literowej dziecko dojrzewa stopniowo obcując z materiałem literowym.

W metodzie czytania globalnego stosuje się wyrazy z czynnego słownika dziecka, które ono odczytuje jednym rzutem oka. Korzyścią z tego wynikającą w dalszych etapach nauki czytania jest to, że dzięki temu dziecko staje się lepszym czytelnikiem, szybszym i dokładniejszym, gdyż znacznie mniej wysiłku i uwagi poświęca formalnej stronie czytania, a koncentruje się na zrozumieniu treści.




2007/10/22

Czytanie właściwe


Obecnie wybiegnijmy trochę w przyszłość. Co czeka naszych Milusińskich? Omówmy poziomy czytania, opanowanie których jest niezbędnym warunkiem, aby być dobrym czytelnikiem :)

--------------------------------------------------------------------

Następnym etapem jest CZYTANIE WŁAŚCIWE na poziomie:
  • receptywnym,
  • krytycznym,
  • twórczym.
Opanowanie przez dzieci właściwej techniki jest podstawą rozwoju umiejętności czytania na tych trzech poziomach.

Czytanie na poziomie receptywnym, czyli ze zrozumieniem, polega na rozpoznawaniu wyrazów, liter, pojmowaniu ich znaczenia, na umiejętności odczytywania tylko tych informacji, które niesie tekst. Dziecko musi rozumieć wyrazy zawarte w tekście, gdyż tylko wtedy widzi ono sens w tym, co robi.
Ćwiczeniami rozwijającymi umiejętność czytania ze zrozumieniem są:
- dobór wyrazu do obrazka,
- dobór zdania do obrazka,
- narysowanie treści wyrazu, zdania,
- układanki wyrazowe, rozsypanki literowe, wyrazowe itp.

Czytanie krytyczne to umiejętność jednoczesnego odczytywania tekstu, rozumienia treści oraz ustosunkowania się do tego, co niesie ze sobą treść.
Ćwiczeniami kształtującymi czytanie krytyczne mogą być zadania polegające na:
- wyszukiwaniu ważnych materiałów,
- ocenie przedstawionych danych,
- odnalezieniu źródeł, na jakie autor się powołuje itp.


Czytanie twórcze to umiejętność polegająca nie tylko na rozumieniu tekstu, ustosunkowaniu się do niego, ale również na układaniu, wymyślaniu, tworzeniu dalszych losów bohaterów, zakończenia lub początku opowiadania itp.
Ćwiczeniami rozwijającymi tę umiejętność są:
- wdrażanie do analizy utworu poprzez inscenizacyjne formy wiązania słowa z działaniem, plastyką, ruchową ekspresją dziecka,
- układanie opowiadań,
- rozwiązywanie zagadek, rebusów, krzyżówek, szarad itp.

Wprowadzanie elementów czytania


Kolejnym etapem procesu czytania jest WPROWADZANIE ELEMENTÓW CZYTANIA.


Obejmuje on:
  • dokonywanie analizy i syntezy dźwiękowej wyrazów,
  • zaznajomienie z symbolami graficznymi liter drukowanych i pisanych, małych i wielkich,
  • rozwijanie umiejętności dokonywania analizy i syntezy słuchowo – wzrokowej znanych wyrazów,
  • kojarzenie głosek z literami,
  • tworzenie i odczytywanie prostych tekstów itp.

-------------------------------------------------------------------

Ten etap procesu czytania w pracy z dziećmi przedszkolnymi występuje przede wszystkim w ostatnim ich roku pobytu w przedszkolu (w grupach dzieci 6 letnich).

Niemniej jednak elementy tej trudnej metody analityczno-syntetycznej występują już w pracy z dziećmi młodszymi. Z naszymi pociechami dokonujemy już, na miarę ich możliwości, prób wyodrębniania pierwszej i ostatniej głoski w wyrazie, poszukujemy wyrazów rozpoczynających się określoną głoską, dzielimy wyrazy na sylaby, słyszane sylaby łączymy w wyrazy (to najprostsze elementy dokonywania analizy i syntezy dźwiękowej wyrazów).

2007/10/21

Gotowość do nauki czytania


W celu wyrobienia u dziecka GOTOWOŚCI DO NAUKI CZYTANIA potrzebne są ćwiczenia oraz działania sprzyjające rozwojowi percepcji słuchowej, wzrokowej oraz ćwiczenia narządów mowy.

Gotowość do nauki czytania wiąże się z ogólnym rozwojem dziecka. Służą temu następujące działania:

  • wzbogacanie wiadomości dziecka o otaczającym świecie,
  • wzbogacanie słownika dziecka,
  • kształtowanie umiejętności komunikatywnego wypowiadania się,
  • wyrabianie spostrzegawczości i koncentracji uwagi,
  • rozwijanie wrażliwości słuchowej,
  • kształtowanie i rozwijanie pamięci wzrokowej i słuchowej.

Ważne miejsce zajmuje również rozbudzanie zainteresowania książką oraz kształtowanie motywacji do czytania.

--------------------------------------------------------------------

Jak widać wyżej, aby dziecko było gotowe do czytania już od najmłodszych lat należy dbać o jego ogólny rozwój. Jeżeli nie zatroszczymy się o to dość wcześnie, potem mogą pojawić się kłopoty. Jak możemy w domu zadbać o właściwy rozwój swojego dziecka?

* dużo rozmawiać z dzieckiem, odpowiadać na jego pytania,

* często mu czytać bajki, opowiadania, wiersze, książeczki przeznaczone dla dzieci; rozmawiać na temat przeczytanych treści, wartości z nich płynących; omawiać ilustracje zawarte w książeczkach, zwracać uwagę na szczegóły,

* zapewnić możliwość zabawy kształcącej dziecko poprzez dostarczanie zabawek edukacyjnych rozwijających logiczne myślenie, spostrzegawczość wzrokową, wyrabiających koncentrację (np. różne typu układanki, gry, domina, puzzle...),

* zapewnić dziecku różnorodne klocki, o różnym sposobie łączenia elementów ( w tym klocki drobne) - obok rozwijania inwencji twórczej dziecka poprzez tworzenie urozmaiconych budowli ma to bardzo duży wpływ na kształtowanie jego sprawności manualnej potrzebnej do nauki pisania,

* umożliwić dziecku podejmowanie różnorodnej działalności plastycznej (rysowanie kredkami, flamastrami, kolorowanie malowanek, malowanie farbami, lepienie z plasteliny, wydzieranie, wycinanie - nacinanie, rozcinanie, wycinanie różnych kształtów...).

2007/10/20

O nauce czytania i pisania


Nikt z nas, dorosłych, czytający i piszący, nie pamięta własnego wysiłku z dzieciństwa, jaki włożyć musiał w zdobywanie tych umiejętności.
Posiadanie ich stanowi podstawowy warunek pełnego uczestnictwa w procesie kształcenia szkolnego.
Dziecko powinno rozumieć, że znaki graficzne są zapisaną wersją mowy, i ile można się dowiedzieć umiejąc czytać.

Zadania w tym zakresie wskazują nauczycielom programy wychowania przedszkolnego. Zakres zdobytych umiejętności wyznaczają możliwości dziecka.

Czytania i pisania dzieci mogą nauczyć się tylko wówczas, gdy otrzymają odpowiednio ukierunkowaną pomoc ze strony dorosłych. Opanowanie tych umiejętności wymaga od dziecka świadomego wysiłku intelektualnego, pozytywnej motywacji i zrozumienia funkcji tych umiejętności jako pośrednich środków przekazu i odbioru informacji.

Czytanie jest procesem wymagającym współdziałania analizatorów (wzrokowego, słuchowego i kinestetycznego), procesów myślowych odpowiedzialnych za analizę i syntezę informacji, ich przetwarzanie, skojarzenie z dotychczasowym doświadczeniem.

Umiejętność czytania polega na rozpoznawaniu znaków graficznych, odtwarzaniu ich w języku mówionym, rozumieniu treści czytanego tekstu, ustosunkowaniu się do niego w sposób krytyczny lub twórczy.

NAUKA CZYTANIA OBEJMUJE TRZY ETAPY: 
  • wyrabianie gotowości do nauki czytania,
  • wprowadzenie elementów czytania, 
  • naukę czytania właściwego.

Dalszy ciąg fachowych informacji o nauce czytania i pisania na poziomie elementarnym w następnym poście. Zapraszam! 


2007/10/19

Książka Wiktorii


Wczoraj Wiktoria przyniosła do przedszkola wspaniałą książkę o grzybach, roślinach, zwierzętach. Tytuł książki: "Przewodnik do rozpoznawania roślin i zwierząt na wycieczce".

Dzieci ze szczególnym zainteresowaniam oglądały grzyby. Wiktoria pokazała nam na obrazku, jaki okaz sama znalazła, gdy była z rodzicami w lesie. Inne dzieci także rozpoznały niektóre grzyby przez siebie znalezione bądź przyniesione z grzybobrania przez rodziców. Igor bardzo zainteresował się nazwami grzybów i zwierząt. Prosił o odczytywanie tych, które go interesowały. Jego zdziwienie rosło z każdą chwilą (?!).

Dziś w ranku ponownie przeglądałam z niektórymi dziećmi tę, pełną kolorowych fotografii i ciekawostek, książkę. Martynka była zainteresowana kwiatami, szczególnie łąkowymi. Wskazywała na obrazkach te, z którymi się spotykała. Okazało się, że latem często spaceruje po łąkach, robi piękne bukiety.

Zachęcam rodziców do umożliwiania swoim pociechom częstych kontaktów z książką. Zarówno z tą dla dzieci, jak i z różnymi ciekawymi albumami. Posiedźmy czasem ze swoim dzieckiem przy książce, poczytajmy na głos, pooglądajmy z nim kolorowe ilustracje i... porozmawiajmy. Wyrabiamy wówczas u swoich dzieci nawyk sięgania po książkę, zainteresowanie słowem drukowanym oraz przekazywanymi treściami. Możemy mieć wpływ na kształtowanie zainteresowań swojego dziecka, rozwój jego mowy i myślenia.

Najważniejsze jednak jest wspólne spędzanie czasu. Bycie z dzieckiem blisko, w kontakcie bezpośrednim, serdecznym i pełnym miłości oraz ciepła. Tego właśnie pragnie każde dziecko! Nie odbierajmy mu jego niezbywalnych praw! Z pewnością takie wspólnie spędzone chwile pozostaną w pamięci dziecka na zawsze.

Dziękujemy Rodzicom Wiktorii za udostępnienie książki - przewodnika. Ułatwiła nam ona nawiązanie bliższego kontaktu z niektórymi wychowankami. Wzbudziła u niejednego dziecka zainteresowanie światem roślin i zwierząt, a także pobudziła do myślenia, wspomnień i zadawania pytań.

2007/10/17

Wiersz "Borowik"


Dzisiaj dzieci uczyły się na pamięć wiersza Stefanii Szuchowej pt. "Borowik". Oto on:

BOROWIK

Znaleźć prawdziwka to nie sztuka.
Jaś się pochyla... patrzy... szuka.
Pod brzozą znalazł dwa koźlaki.
Wśród sosen bedłki i maślaki.
A ten prawdziwek nic dobrego,
ciągle się bawi w chowanego.

Jaś już do domu wracać musi,
a wtem spostrzega kapelusik,
taki prześliczny i brązowy,
biały od spodu, jędrny, zdrowy...
A to się Jasiowi udało!
To jest borowik z nóżką białą!


Jak to zwykle przed nauką wiersza, najpierw dzieci wysłuchały wzorowej recytacji nauczycielki. Później wyjaśniliśmy sobie znaczenie trudnych, niezrozumiałych dla dzieci słów. W tym wierszu były to słowa: wtem i jędrny. Z kolei słowo "bedłki" było nieznane również i dla mnie. Lubię zbierać grzyby, ale nie jestem zapalonym grzybiarzem. Nie zetknęłam się jeszcze z takim określeniem. Obiecałam dzieciom, że przyniosę jutro encyklopedię, w której będziemy mogli poszukać znaczenie tego słowa. Będzie to okazją, by dzieci dowiedziały się, że są takie "księgi", w których można odszukać potrzebne wiadomości.

Według Wielkiej Encyklopedii PWN bedłka to "termin ludowy służący do określenia grzybów, o różnych regionalnie znaczeniach; oznacza np. ogół blaszkowych grzybów kapeluszowych, grzyby niejadalne (tzw. psie), grzyby jadalne ale o podrzędnej wartości konsumpcyjnej, grzyby trujące o hymenoforze blaszkowym, m.in. bedłka cebulasta (muchomor sromotnikowy)."
Ciekawa jestem, czy wśród rodziców naszych pociech są dobrzy grzybiarze? Czy ktoś rzeczywiście zetknął się z tym określeniem?

Wiersza dzieci wysłuchały z zainteresowaniem, a uczyły się z dość dużym zaangażowaniem. Będzie on utrwalany w kolejnych dniach.

2007/10/16

Jesień w lesie


Przystąpiliśmy do przerabiania tematyki związanej z jesienią w lesie.


Dzisiaj rozmawialiśmy na powyższy temat w oparciu o obrazki z książek "ABC książka pięciolatka" cz. I. Obrazki - to rozkładana wkładka zamieszczona w książkach (każde dziecko 5-letnie miało więc swoją). Wypowiedzi dzieci dotyczyły wyglądu środowiska leśnego (szaty roślinnej, zwierząt, grzybów). Mogły pochwalić się tym, co już wiedziały na ten temat. Obrazek był znakomitą podpowiedzią dla tych dzieci, które nie miały odpowiednich wiadomości, bądź były niepewne.

Teraz już wiemy, że owoce, które można spotkać w lesie latem, to: jagody, maliny, poziomki. Jesienią rosną jeżyny i borówki (ale tych nie było na obrazku).
Wśród grzybów wyróżniamy: borowiki, kurki, muchomory.
Zwierzęta leśne, to: zające, jeże, wiewiórki, lisy, wilki, sarny, jelenie, niedźwiedzie, żmije.
Wspaniale prezentują się ptaki: dzięcioły, sowy, gile, jemiołuszki (dwa ostatnie przylatują do nas przed zimą).
Dzieci rozpoznawały też drzewa liściaste i iglaste oraz krzewy. Wśród nich na obrazku dały się rozpoznać: dęby, świerk, leszczyna, jarząb.
Rozpoznawały też owoce tych drzew: żołędzie, orzechy laskowe, jarzębinę.

Wszystkie dzieci doskonale wiedzą, że muchomor, to grzyb trujący (w końcu uczą się tego już od grupy 3-latków)! Nie wolno go zrywać! Nie wolno też niszczyć, gdyż stanowi pożywienie dla niektórych zwierząt, a także pięknie ozdabia las.

Plansza, z którą pracowaliśmy, była bardzo ładna, kolorowa i wyrazista. Nie wiem tylko dlaczego, skoro dotyczyła jesiennego lasu, kolorystyka była typowo letnia i znajdowały się tam owoce rosnące w lecie (np. poziomki). Mimo to, dawała możliwość urozmaicenia pracy z dziećmi (naklejanie zwierząt w odpowiednich miejscach, kolorowanie niektórych zwierząt zgodnie z podanym wzorem) .

Dzieci 4-letnie uczestniczyły również w rozmowie, siedząc przy obrazkach ze starszymi kolegami. Podczas, kiedy 5-latki naklejały i kolorowały, młodsi uczestnicy rozmowy przeszli do wykonywania swojego zadania w książkach "ABC książka czterolatka" cz. I. Było to ćwiczenie graficzne polegające na rysowaniu ołówkiem krótkich kresek na ogonie wiewiórki (by był on puszysty) i dokładnym pokolorowaniu.

Z panią Małgosią nasze 5-letnie pociechy wykonały już ćwiczenie graficzne: "Co można spotkać w lesie?" Zadaniem dzieci było wybrać spośród wielu różnych obrazków to, co można zobaczyć w lesie, otoczyć linią i pokolorować. Była to okazja do sprawdzenia wiadomości dzieci o środowisku leśnym oraz doskonalenia koordynacji wzrokowo-ruchowej podczas kolorowania obrazka (bez przekraczania linii konturu).
Na zajęciu z kształtowania pojęć matematycznych dzieci porządkowały z p. Małgosią grzyby według wielkości malejącej (od największego do najmniejszego) i wzrastającej (od najmniejszego do największego). W tym zadaniu bardzo pomogły kolorowe naklejki dołączone do książki "ABC książka pięciolatka" cz. I.
4-latki zaś ćwiczyły pojęcia dotyczące wielkości: duży, mały. Kolorowały kapelusze dużych grzybów: borowika i muchomora. Obok dużych grzybów naklejały odpowiednie małe. Na koniec pod grzybami dorysowały mech i trawę.

Podczas rozchodzenia się naszych milusińskich do domu była dziś okazja, by wyjść do ogrodu przedszkolnego. Pogoda sprzyjała, warto więc było to wykorzystać. Niektóre dzieci wolały pozjeżdżać na zjeżdżalni, inne pobawić się na górce, kolejne robić bukiety z liści topolowych. Było też zbieranie małych kolorowych listków do zasuszenia, by wykorzystać je potem na zajęciach plastycznych.

Już jutro zaczynamy naukę nowego wiersza
S. Szuchowej "Borowik". Tekst wiersza pojawi się w blogu. Zapraszamy!

2007/10/15

Po uroczystości

Dziś o godz. 10.30 odbyła się uroczystość z okazji Dnia Komisji Edukacji Narodowej. Na uroczystość przybyli pracownicy placówki i dzieci z wszystkich grup.

Wszystkie nasze pociechy wyglądały odświętnie i prezentowały się wspaniale podczas występu.
Nie obyło się bez elementów humorystycznych - niespodziewanie Patrycja P. deklamowała wiersz, który miała powiedzieć Ola D. Dzięki temu, że tato Oli poinformował nas o chorobie córki wcześnie rano, Patrycja zdążyła powtórzyć wiersz i świetnie poradziła sobie z tym nagłym zadaniem.

Nasi Milusińscy mieli też okazję przyjrzeć się występom starszych kolegów. Wcześniej w piątek spotkaliśmy się z nimi, by wspólnie prześpiewać przygotowane piosenki. Niektórym z naszych dzieci początkowo odebrało głos, gdy usłyszały tak "potężny chór".
Po występie Kubuś M. mimo, iż był w grupie dzieci występujących stwierdził: "Lubię patrzeć na takie występy."

Zdecydowana większość naszych dzieci lubi występować i odbierać brawa. Niektóre z nich nie mogą doczekać się występu. To się widzi i czuje. Kiedy zaś potem odbierają pochwały z rąk Pani Dyrektor, czy naszych, czują się docenione i dumne. Wiedzą, że ich praca przyniosła dobre efekty. Sytuacje takie sprzyjają kształtowaniu poczucia własnej wartości dzieci. Jest to bardzo ważne dla prawidłowego kształtowania ich osobowości.

Dziś, Pani mgr Justyna Kunert - Dyrektor Przedszkola szczególnie podziękowała dzieciom za życzenia i piękne występy. Stwierdziła, że to "najpiękniejszy kwiatek", jaki mogą złożyć swoim paniom i innym pracownikom placówki. W podziękowaniu za przygotowanie się do tej uroczystości, aktywne w niej uczestnictwo i efekt końcowy dzieci były poczęstowane słodkim deserem i lizakiem. Jeszcze raz duże brawo dla naszych przedszkolaków!

Bardzo duża zasługa Rodziców w tym, że dzieci tak pięknie wyglądały.
Dziękujemy Rodzicom za przygotowanie strojów dla dzieci, o które prosiłyśmy.
Dzieciom, jak i Rodzicom dziękujemy za pamięć, życzenia, laurki, kwiatki i inne słodkości.

2007/10/14

Weekend

Nareszcie weekend! Trochę wolnego! Powiedzmy czas na relaks.
Ale pracy, jak zwykle mam wiele. Na co brakuje mi czasu w ciągu tygodnia, umieszczam w swoim planie dnia na te właśnie dni.

A poprzedni weekend? Też był bardzo pracowity! W czasie, kiedy nasze dzieciaczki spędzały czas ze swoimi rodzinami, w naszym przedszkolu wrzało! Prawie wszystkie nauczycielki z naszej placówki, jak i również z innych przedszkoli z terenu miasta uczestniczyły w warsztacie: "TAŃCE, PLĄSY I ZABAWY PLASTYCZNE DLA DZIECI W WIEKU PRZEDSZKOLNYM". Warsztat był udany. Mam nadzieję, że wiele z niego wykorzystamy w swojej pracy z Państwa pociechami.

Więcej o tym wydarzeniu mogą Państwo przeczytać w moim blogu: http://irenakubis.blogspot.com/ (post z dnia 08. 10. 07). Zapraszam!

2007/10/12

Uroczystość z okazji święta KEN

Z okazji Dnia Komisji Edukacji Narodowej w dniu 15 października (poniedziałek) odbędzie się w naszym przedszkolu uroczystość wewnętrzna dla wszystkich pracowników przedszkola.
Uroczystość przygotowują dzieci 6-letnie (z gr. V i VIII) i 4 - 5-letnie (to my, czyli grupa IV). Dzieci z grupy VIII wręczyły już wszystkim pracownikom pięknie wykonane zaproszenia na tę uroczystość. Na występy artystyczne składać się będą wiersze, piosenki i tańce przygotowane przez dzieci z wymienionych grup.

Nasze pociechy będą recytowały 3 wiersze.
1. Pierwszy wiersz pt. "Powitanie" powiedzą wszystkie dzieci.
2. Drugi z wierszy pt. "Życzenia" powie Wiktoria i Zuzia.
3. Kolejny wiersz pt. "Święto naszych pań" będą recytowały Ola D. i Ola I.

POWITANIE

Dzisiaj Dzień Nauczyciela,
więc witają dzieci Was!
Pobyt w przedszkolu rozwesela –
podziękować przyszedł czas!

ŻYCZENIA

Dziś w dniu nauczyciela chcemy
W imieniu przedszkolaków
Wszystkim pracownikom przedszkola
Złożyć serdeczne życzenia.

Niech wam słońce zawsze świeci,
Niech was lubią wszystkie dzieci.
Niech uśmiech na twarzach waszych gości,
A wiatr rozpędza chmury złości.


ŚWIĘTO NASZYCH PAŃ

Dziś jest święto naszych pań z przedszkola,
Wie już o tym Krzyś, wie też i Ola.
Nawet ptaki w lesie dziś ćwierkają,
że dzieciaczki panie swe kochają.

Słonko promieniami swymi pieści,
Wietrzyk w drzewach leciutko szeleści,
Chmurki z nieba dziś się uśmiechają,

Dzieci paniom życzenia składają.

Piosenki, które zaśpiewamy wspólnie ze starszymi kolegami, to:
1. „Nasza Pani”,
2. „Naszej Pani”,
3. „Dzień Nauczyciela”.

NASZA PANI
1.
Spadły z drzewa dwa kasztany,
toczą się po trawie.
Zrobię sobie z nich konika,
w kąciku postawię.

ref. Proszę Pani, proszę Pani,
jak to zrobić mam?
Nasza Pani, nasza Pani
wszystko powie nam.

2. Mam w pudełku ładne kredki,
żółte i czerwone.
Wezmę papier i kredkami
narysuję domek.

ref. Proszę Pani…

3. Są w ogródku dwa zagonki,
kwiaty tam wyrosną,
gdy nasiona na zagonkach
posiejemy wiosną.

ref. Proszę Pani


NASZEJ PANI
1. Nasza pani jest kochana
Zawsze ma dla dzieci czas.
Zwykle śpiewa pani dla nas
Ale dziś posłucha nas.

ref. Proszę pani proszę pani
My lubimy panią tak,
że jak pani nie ma z nami
nawet lizak traci smak

2. Pani umie radę znaleźć
Kiedy ktoś kłopoty ma.
Pani się nie boi wcale
Ani myszy ani lwa

ref. Proszę pani proszę pani
My lubimy panią tak,
że jak pani nie ma z nami
nawet lizak traci smak

DZIEŃ NAUCZYCIELA
1. Na niebie jasne świeci słońce
Na dworze jesień w krasie swej
Październik złotem dziś powitał
Nauczyciela Dzień.
Kochani, drodzy wychowawcy
Bardzo prosimy byście dziś
O wszystkich troskach i kłopotach
Dziś zapomnieli choć na kilka chwil.

2. My zaśpiewamy wam piosenkę
W której zawierać będzie się
Ten najpiękniejszy bukiet kwiatów
Złożony z róż i naszych serc.
Więc wszystkim paniom no i panom
Życzymy właśnie tego by
Przez wszystkie dni szkolnego roku
Promienie słońca z wami zawsze szły.

Dziewczynki z naszej grupy zaprezentują się w tańcu z parasolkami do piosenki "Pada deszcz" (powtórzenie tańca z ubiegłego roku).

PROŚBA DO RODZICÓW. Prosimy Rodziców o przygotowanie strojów dla dzieci: dla dziewczynek - białe rajtuzki, dwie granatowe lub ciemno niebieskie kokardy do włosów (sukieneczki będą miały z przedszkolnej garderoby), dla chłopców - eleganckie ciemne spodnie i jasne koszule (z kołnierzykiem). Prosimy też przynieść dla dziewczynek parasolki do tańca oraz uczesać je w dwie kitki.

2007/10/11

Park dinozaurów

Jesteśmy już po wycieczce.
Wystawa tematyczna: PARK PREHISTORYCZNY DINOZAURÓW miała miejsce w Łodzi, przy ulicy Piotrkowskiej 84.

Mieliśmy wyjątkową okazję obejrzeć największą i najpopularniejszą wystawę tematyczną w Polsce. Stanąć oko w oko z gadami wymarłymi przed 65 milionami lat to nie byle jaka przygoda dla przedszkolaków.Zobaczyliśmy około trzydziestu modeli dinozaurów naturalnej wielkości. By przyjrzeć się niektórym musieliśmy wysoko zadzierać głowy. Oprócz drapieżnych i roślinożernych dinozaurów reprezentowane były też gady latające (pterozaury) i ssakokształtne (synapsydy).

Rzeźby wykonano z tworzywa sztucznego. Towarzyszyły im plansze informacyjne, podające nazwę zwierzęcia (a także jej etymologię), jego rozmiary (długość i masę ciała), wiek geologiczny i miejsce znalezienia jego skamieniałości (jest ono też pokazane na mapie paleogeograficznej przedstawiającej świat w danym okresie). Krótkie opisy przybliżały ciekawostki dotyczące danego rodzaju, a całości dopełniała ilustracja czaszki lub innych reprezentatywnych części szkieletu. To informacje dla dorosłych.

Naszym przedszkolakom podczas oglądania wystawy towarzyszyły objaśnienia bardzo miłej pani przewodnik. Cenne jest to, że potrafiła ona mówić językiem dostosowanym do poziomu percepcji dzieci w wieku przedszkolnym. Potrafiła nawiązać z nimi konwersację. Okazało się, że niektóre dzieci wiedzą co nieco na temat dinozaurów. Dominika G. nawet pochwaliła się, że jej wiadomości pochodzą z filmów edukacyjnych dla dzieci z serii "Był sobie człowiek". Brawo dla Rodziców Dominiki za dbałość o edukację swojej córeczki!

Podczas tej wspaniałej lekcji prehistorii nauczyliśmy się, jak rozpoznawać dinozaury roślinożerne i mięsożerne. Ciekawe, czy zostanie to w pamięci naszych milusińskich? Zachęcam rodziców do podpytania swoich pociech, jak to jest z tymi dinozaurami.

A w przedszkolu kolejne dzieci przyniosły swoje dinozaury - zabawki. Towarzyszyły one oryginalnym zabawom. Dzieci budowały dla swoich dinozaurów jakieś zagrody, pomieszczenia... Miały możliwość dzielenia się swoimi zabawkami z kolegami, którzy takich nie mają, bądź nie przynieśli. To wspaniała okazja do rozwijania pozytywnych cech charakteru. Niektóre z dzieci pozostawiły swoje dinozaury w przedszkolu do jutra, a więc będzie dalszy ciąg zabaw!

Informacja dla tych, którzy zechcą wybrać się na wystawę ze swoją rodziną:
Ogród dinozaurów czynny od 22 września (codziennie)
w godzinach:
poniedziałek - piątek 9.00 - 18.00
soboty - niedziele 10.00 - 18.00

Więcej informacji na stronach:
www.parkminiatur.pl
www.wystawy-tematyczne.pl
www.dinozaury.com.pl

Już jutro w blogu pojawią się informacje dotyczące, mającej się odbyć w dniu 15 października, uroczystości wewnętrznej w naszym przedszkolu z udziałem naszych pociech :-)

2007/10/10

Podziękowania

Dziękujemy Rodzicom za zainteresowanie tematyką przyrabianą z dziećmi w przedszkolu i w związku z tym wzbogacenie przedszkolnego "kącika przyrody" w różne owoce i warzywa.

Prośba do dzieci brzmiała: "Kto ma własną działkę (:-)) może przynieść do przedszkola po jednym owocu (w ubiegłym tygodniu) i po jednym warzywie (w bieżącym tygodniu)".
Niektóre dzieci przyniosły więcej niż jeden owoc i warzywo (i niekoniecznie z własnej działki). Najwięcej żywych eksponatów przyniosła Zuzia (podziękowanie dla Babci Zuzi). Dziś te wszystkie warzywa bardzo się przydały. Uczyliśmy się je rozpoznawać i nazywać, określać kolory. Najwięcej kłopotów sprawił nam por i seler (ach te dziwne nazwy). Potem podczas zajęcia plastycznego było nam już łatwiej, bo dzieci wiedziały, jakich barw użyć do pokolorowania konkretnych warzyw.
Jako, że nasze dzieci zaczynają się już interesować literami i mają już jakieś wstępne pojęcie dotyczące "głoski" warzywa posłużyły nam do ćwiczeń w wyodrębnianiu pierwszej głoski w ich nazwie (np. pomidor - "p", seler - "s", burak - "b" itd.). Warzywa w karcie pracy były podpisane a zadaniem dzieci było równiż dobrać i nakleić takie same wyrazy (ćwiczenie spostrzegawczości wzrokowej i przygotowujące do przyszłego czytania).

Dziękujemy dzieciom i ich Rodzicom za przyniesienie w dniu dzisiejszym dinozaurów do przedszkola. Było ich mało, ale umiliły nam dzisiejszy pobyt w przedszkolu.

Dziękujemy mamie Zuzi za udostępnienie płyty z obrazkami dinozaurów do kolorowania i dostarczenie kabla do komputera (stary nie był sprawny) .

Dziękujemy mamie Michała za udostępnienie do skserowania ciekawej malowanki o owocach i warzywach.
Zachęcamy Rodziców do jej zakupienia dla swoich pociech. Jest to malowanka z serii: Już wiem! Potrafię! Tytuł: Owoce i warzywa. Wydawnictwo: Zielona Sowa. Dostępne bywają w księgarniach. Są również inne tytuły kolorowanek z tego wydawnictwa. Malowanki z tej serii spełniają funkcję kształcącą (jest tam zamieszczonych szereg zadań do wykonania przez dzieci, nie tylko kolorowanie).

2007/10/09

Wycieczka i uroczystość

W dniu 11 października wyjeżdżamy z dziećmi na wycieczkę do Łodzi. Będziemy tam zwiedzać WYSTAWĘ DINOZAURÓW. Jutro (10.X) dzieci mogą przynieść do przedszkola swoje zabawki - dinozaury i albumy czy książeczki o dinozaurach. Pomoże nam to przygotować się do wycieczki.
W czwartek (11.X) prosimy o przyprowadzenie dzieci do przedszkola do godziny 8.30.

Od ostatniego tygodnia września przygotowujemy się do uroczystości z okazji dnia KOMISJI EDUKACJI NARODOWEJ (Dzień Nauczyciela). Nasze dzieci wystąpią podczas uroczystości razem z grupami dzieci 6 letnich. Wspólnie z kolegami ze starszych grup zaśpiewają 3 piosenki, powiedzą wiersze, zatańczą wybrany taniec z ubiegłego roku. Uroczystość odbędzie się w dniu
15 października.

PAŹDZIERNIK 2007

TEMATYKA KOMPLEKSOWA:

1. Jesień w sadzie.
2. Jesień w ogrodzie.
3. Jesień w lesie - poznajemy grzyby.
4. Jesień w parku.
5. Ptaki przygotowują się do zimy.

ZADANIA WYCHOWAWCZO-DYDAKTYCZNE:

1. Rozróżnianie i nazywanie owoców rosnących w Polsce i owoców egzotycznych. Poznanie sposobu zbierania owoców i ich przechowywania. Rozumienie znaczenia spożywania owoców w postaci surowej (sałatki owocowe, surówki).

2. Rozróżnianie i nazywanie roślin rosnących w ogrodzie: warzywa, kwiaty. Wyróżnianie części roślin: łodyga, liście, kwiat, owoc, korzeń; wyodrębnianie części jadalnych. Rozumienie konieczności jedzenia potraw niezbędnych dla zdrowia - surówki. Poszerzanie zasobu słownika o nowe nazwy i związane z nimi pojęcia z uwzględnieniem czynności umysłowych: porównania i prób uogólniania pojęć.

3. Poznawanie wybranego środowiska przyrodniczego - las, charakterystycznej roślinności: drzewa liściaste i iglaste, krzewy, np. jałowiec, wrzos, mech, grzyby jadalne i trujące; charakterystyczne zwierzęta: sarna, dzik, wiewiórka, dzięcioł, kukułka.

4. Obserwowanie zjawisk zachodzących w przyrodzie jesienią: zmiana koloru liści, ich usychanie i opadanie. Zbieranie "skarbów" do kącika przyrody: owoców i nasion przeznaczonych na pokarm dla ptaków (jarzębina, nasiona słonecznika, dyni, pestki...), suszenie ich i przechowywanie; liści - porównywanie wielkosci, kształtu, barwy, nazywanie z jakiego drzewa pochodzą wybrane liście, suszenie i wykorzystywanie do prac plastycznych; nasion klonu, żołędzi i kasztanów.

5. Poznawanie i nazywanie ptaków odlatujących do ciepłych krajów i ptaków zimujących w kraju, wiązanie tych zmian zachdzących w przyrodzie z aktualną porą roku.

6. Przygotowanie do nauki czytania.
Prezentacja liter B,b; C,c,ć; d,D metodą Ireny Majchrzak. Dalsze sprawdzanie listy obecności poprzez ustawianie się dzieci przy swoich wizytówkach.
Kolorowanie mandali z poznanymi literami.

7. Kształtowanie pojęć matematycznych.
Tworzenie zbiorów według wybranego kryterium (np. koloru) lub na podstawie pojęć ogólnych przeliczanie elementów w zbiorze, używanie liczebników głównych i porządkowych, posługiwanie się określeniami: mniej, więcej, tyle samo oraz pojęciami: wysoko, nisko, pośrodku, wyżej niż, niżej niż. Poznanie i używanie określeń: z prawej strony, z lewej strony. Porządkowanie elementów do przeliczenia według ich wielkości wzrastającej lub malejącej. Dostrzeganie i kontynuowanie rytmów.
opracowała: Małgorzata Kędziora

2007/10/07

Sprzątanie świata

W dniu 14 września nasze dzieci wzięły udział w ogólnopolskiej akcji "SPRZĄTANIE ŚWIATA".

Po odpowiednim przygotowaniu, czyli rozmowie na temat celowości i znaczenia akcji wyruszyliśmy w teren.
Przed budynkiem przedszkola było bardzo wesoło. Każde dziecko dostało foliową rękawiczkę i... było trochę kłopotu i śmiechu zarazem, bo nie wszystkim dzieciom paluszki trafiały w odpowiednie otworki. Niektóre dzieci dumnie wznosiły rączkę do góry pokazując, że im się udało, inne skorzystały z mojej i Pani Anitki pomocy (to nasza woźna oddziałowa, która z nami sprzątała świat). "Uzbrojeni" w rękawiczki ochronne wyszliśmy poza teren przedszkola. Oczyszczaliśmy ze śmieci trawniki i chodniki w pobliżu naszej placówki. Po drodze spotykaliśmy inne uśmiechnięte buzie 5 i 6-latków z naszego przedszkola. One również oczyszczały teren ze swoimi Paniami. Dzieci cieszyły się z każdego "złowionego" śmiecia. Były dumne, że teraz dzięki nim wokół naszego przedszkola jest czysto.

Po tej akcji wszystkie dzieci jeszcze lepiej zrozumiały, że miejscem na śmieci jest kosz. Jeżeli nie ma go w pobliżu, papierki, czy inne niepotrzebne rzeczy zabieramy ze sobą (w kieszeni, czy u mamy w torbie). Wyrzucamy je do kosza spotkanego po drodze albo w domu.
Ważne jest, by taką postawę kształtować u dzieci już od najmłodszych lat, bo jak mówi przysłowie: "Czym skorupka za młodu nasiąknie...". Ważny jest tutaj na co dzień dobry przykład rodziców. Wszak dzieci uczą się przez naśladownicto. Nie wystarczy dzieciom mówić, jak mają postępować, ale trzeba samemu postępować tak, jak się mówi.

Programy... Przygotowanie nauczycielek...

Prowadząc grupę i przygotowując się do codziennej pracy z dziećmi (zarówno Pani Małgosia, jak i ja) korzystamy z bogatej "kopalni" własnych pomysłów. Obok tego szeroko wykorzystujemy istniejącą literaturę pedagogiczną i metodyczną przeznaczoną dla nauczycieli przedszkola.

Wszystkie nasze działania jednakże opierają się na programie:
"ABC… Program wychowania przedszkolnego XXI wieku", Łada-Grodzicka A., Bełczewska E., Herde M., Kwiatkowska E., Wasilewska J., WSiP SA, W-wa 2000. Program ten został dopuszczony do użytku szkolnego na podstawie § 4 ust. 1 rozporządzenia MEN z dn. 15 lutego 1999 r. i zatwierdzony przez Radę Pedagogiczną do pracy w naszej placówce.

Spośród programów napisanych przez nauczycielki naszej placówki naszerzej wykorzystujemy w pracy z dziećmi następujące:
  • Program edukacji matematycznej dla dzieci pięcioletnich, oprac. Małgorzata Kędziora,
  • Program przygotowania dzieci 4, 5, 6-letnich do nauki pisania, oprac. Lucyna Zaleska.

Dla przykładu podam literaturę, która posłużyła nam w przygotowaniach do pracy w miesiącu wrześniu:

  • Ćwiek M., Godzimirska B., Wasilewska J., Przewodnik metodyczny ze scenariuszami zajęć. ABC książka pięciolatka, część I, WSiP, W-wa 2006,
  • Gruszczyk-Kolczyńska E., Zielińska E., Dziecięca matematyka. Program dla przedszkoli, klas zerowych i placówek integracyjnych, WSiP, W-wa 1999,
  • Edukacja matematyczna w przedszkolu. Scenariusze zajęć, zabaw i gier. Materiały metodyczne dla nauczycieli przedszkoli, red. K. Wilf, WOM, Legnica 1994,
  • Bogdanowicz M., Kisiel B., Przasnyska M.., Metoda Weroniki Sherborne w terapii i wspomaganiu rozwoju dziecka, WSiP, W-wa 1992,
  • Podolska B., Z muzyką w przedszkolu, WSiP, W-wa 1979.

2007/10/05

Wrześniowe piosenki

We wrześniu dzieci uczyły się następujących piosenek:

BUDUJEMY DOM

1. Budujemy dom wysoki aż do nieba.
Dom dla misia i dla lalek zrobić trzeba.

ref. Drzwi i okna ustawimy,
a na końcu dom zburzymy,
by budować znów.

2. Schody, ściany i podłogi kolorowe.
Domek z klocków zbudujemy i gotowe.

ref. Drzwi i okna ustawimy,
a na końcu dom zburzymy,
by budować znów.

3. Zbudujemy jeszcze z klocków mały mostek.
Buduj z nami, zobacz jakie to jest proste.

ref. Drzwi i okna ustawimy,
a na końcu dom zburzymy,
by budować znów
.


KOLOROWA PIOSENKA

1. Gdy na dworze pada deszcz
kiedy wszystko szare jest
wyjmij kredki i narysuj
to co tylko chcesz

ref. Na niebiesko, fioletowo
żółto i różowo
na zielono, na czerwono bis
i pomarańczowo.

2. Chociaż pada szary deszcz
Kredki z deszczu śmieją się.
Każda kredka ostrzy nosek
I rysować chce.

ref. Na niebiesko…

3. Kolorowy pada deszcz
Kolorowy szczeka pies
I parasol kolorowy
Rysujemy też.

ref. Na niebiesko…


ŚLIWECZKI

1. Mamy dziś apetyt wielki
Na śliweczki słodkie.
Nazbieramy do koszyczka
W sadzie za tym płotem.

ref. Mniam, mniam, mniam
tra la la .
Jesień nam śliweczki da.

2. Tu soczyste gruszki błyszczą
Na wysokiej gruszy.
Zaraz wpadną w nasze ręce
Gdy je wiatr poruszy.

ref. Mniam, mniam…

3. Na jabłoni ładnie rosną
Rumiane jabłuszka.
Potrząśniemy gałązkami
Wpadną do fartuszka.

ref. Mniam, mniam…

Piosenki te były wprowadzone na RYTMICE przez instruktora, a ćwiczone i utrwalane przez nauczycielki w czasie, czy to zajęć umuzykalniających, czy w innych porach dnia.

W pracy z dziećmi wykorzystujemy różne sposoby pracy z piosenką. W momencie, kiedy dzieci już dobrze opanują słowa i melodię piosenki wprowadzamy urozmaicone formy śpiewania. Pozwala to podtrzymywać zaciekawienie dzieci, pobudza ich aktywność.

Wśród sposobów śpiewania stosujemy:

- śpiew zbiorowy,

- śpiew w małych grupach,

- śpiew zbiorowy na przemian ze śpiewem solowym,

- śpiew indywidualny.

W śpiewie dziecięcym stosujemy również zmiany dynamiki (głośno, cicho), nastroju, ustawienia grup dzieci śpiewających, wybór partii solowych.

Dobre opanowanie piosenek umożliwia dzieciom akompaniowanie do nich na prostych instrumentach perkusyjnych, uczestniczenie w zabawach ruchowych, czy inscenizowanych opartych na tekście piosenki, wyklaskiwanie, czy wystukiwanie jej rytmu... ale o tym przy innej okazji.


2007/10/04

Literatura dziecięca

W pracy przedszkola bardzo szeroko wykorzystywana jest literatura dziecięca (wiersze, opowiadania, bajki, baśnie, książeczki dla dzieci). Pomaga ona dotrzeć do dzieci, w przystępny dla nich sposób przybliżyć wartości moralne, zrozumieć pewne zależności. Pomaga także nauczycielkom urozmaicać zajęcia prowadzone z dziećmi, realizować zaplanowane treści. Ucząc się na pamięć wierszy dzieci mają okazję ćwiczenia swojej pamięci.

W miesiącu wrześniu w pracy z dziećmi wykorzystano następujące pozycje literatury:

1. „Sąsiedzi” - M. Kownacka (opowiadanie),
2. „Stary, zielony miś” - M. Kownacka (opowiadanie),
3. „Dobre zwyczaje” - Cz. Janczarski (wiersz),
4. „Czarodziejskie słowo” - W. Osiejewa (opowiadanie),
5. „Jak wróbelek Elemelek w wielkim morzu brał kąpiele” - H. Łochocka (opowiadanie),
6. „Muszelki” - D. Gellnerowa (wiersz),
7. „Pan Dymek” - A. Kamieńska (wiersz),
8. „W naszym przedszkolu” - (wiersz),
9. „Ochrona środowiska” - E. Burakowska (wiersz),
10. „O co dbają dyżurni” - Cz. Janczarski (wiersz),
11. „Łyżka i widelec” - T. Śliwiak (wiersz),
12. „Co do siebie pasuje” - A. Łada-Grodzicka (wiersz).


Dzieci nauczyły się na pamięć dwóch wierszy:

DOBRE ZWYCZAJE
Cz. Janczarski

Słonko ma bardzo dobre zwyczaje
Dzień dobry mówi, gdy rano wstaje.
Dzień dobry, dzień dobry, dzień dobry wam
Sto jasnych promyków każdemu dam.

Gdy słonko chmura przykryje siwa
Mówi przepraszam, potem odpływa.
Przepraszam, przepraszam, to tylko żart,
Po niebie mnie gonił wesoły wiatr.

Gdy srebrny deszczyk spadnie dokoła:
„Dziękuję” – szumią zboża i zioła.
Dziękuję, dziękuję, za krople ros,
Już czekał na deszczyk kwiatek i kłos.

Słonko dzień cały po niebie chodzi.
„Dobranoc” mówi, kiedy zachodzi.
Dobranoc, dobranoc, zbudzę was znów,
A teraz dobranoc, przyjemnych snów.


W NASZYM PRZEDSZKOLU

O zabawki zawsze dbamy
po zabawie posprzątamy.
Już samochód na wirażu,
pędzi prędko do garażu.

Lalki stoją raźno w rzędzie
bałaganu dziś nie będzie.
Każdy przedszkolaczek wie
po zabawie sprząta się!

Klocki ułożymy w kątku.
Krzyś pilnuje dziś porządku.
Lalki siedzą na tapczanie
a w garażu auto stanie.

(nie znamy autora tego wiersza)

2007/10/03

WRZESIEŃ 2007

TEMATYKA KOMPLEKSOWA:

1. Nasi koledzy i przedszkole.
2. Wakacje już za nami.
3. Dbamy o porządek wokół nas.
4. Pełnimy dyżury przy posiłkach.



ZADANIA WYCHOWAWCZO – DYDAKTYCZNE:

1. Wspólne ustalenie zasad dotyczących zgodnego współżycia w grupie oraz bezpiecznego poruszania się po terenie przedszkola i korzystania z różnych urządzeń. Kształtowanie umiejętności współdziałania w grupie. Uczenie kulturalnego zwracania się do siebie, używania zwrotów grzecznościowych w określonych sytuacjach. Nabywanie umiejętności odpowiadania pełnym zdaniem na zadane pytanie.

2. Poznawanie regionów Polski (morze, góry, jeziora) w sposób pośredni (pocztówki, albumy); rozwijanie zasobu słownika poprzez poznawanie i kojarzenie z nazwą nowych przedmiotów, zjawisk, zdarzeń. Nabywanie umiejętności kolejnego wypowiadania się podczas rozmów z całą grupą, uczenie się słuchania swoich kolegów.

3. Uczenie się dbania o wspólne zabawki i sprzęty oraz o zachowanie ładu i porządku w otoczeniu; przyzwyczajanie się do przebywania w uporządkowanym otoczeniu. Rozumienie konieczności zapobiegania o czystość naszej planety (udział w Akcji „Sprzątanie Świata”).

4. Wprowadzenie jednodniowych dyżurów przy posiłkach, odpowiedzialne wykonywanie obowiązków przez dyżurnego. Rozumienie konieczności zachowania czystości podczas spożywania posiłków i potrzeby kulturalnego zachowania się przy stole; dążenie do opanowywania tych umiejętności.


5. Przygotowanie do nauki czytania (alternatywna metoda Ireny Majchrzak).
Przeprowadzenie aktu inicjacji, w wyniku którego każde dziecko otrzymuje wizytówkę ze swoim imieniem. Wprowadzenie zwyczaju ustawiania się przed wizytówką ze swoim imieniem (umieszczoną na ścianie) i sprawdzanie w ten sposób listy obecności. "Odczytywanie" imion nieobecnego kolegi, rozpoznawanie swoich imion przy zmieniającej się ich lokalizacji na ścianie. Odnajdywanie liter swojego imienia w imionach kolegów (na wizytówkach) i w alfabecie (na "ścianie pełnej liter"), stopniowe odkrywanie wizualnych i dźwiękowych właściwości liter. Prezentacja liter: A, a, ą. Rozpoczęcie gry w "Loteryjkę" - umieszczenie znaku przy poznanych literach, jeśli znalazły się one w imieniu dziecka (w nowym komplecie wizytówek).

6. Kształtowanie pojęć matematycznych.
Posługiwanie się określeniami czasu: dzisiaj, wczoraj, jutro. Porównywanie liczebności zbiorów w zakresie 4 przez łączenie w pary. Ustalanie równoliczności i rożnoliczności zbiorów, stosowanie określeń: mniej, więcej, tyle samo, o jeden więcej, o jeden mniej. Rozpoznawanie figur geometrycznych, posługiwanie się ich nazwami (koło, kwadrat, prostokąt, trójkąt). Przeliczanie elementów w zbiorze (w zakresie 1-5), określanie liczby elementów liczebnikiem (ile jest?), odwzorowywanie zbiorów poprzez rysowanie kółek. Poznawanie znaków graficznych liczb: 1, 2.

opracowała: Irena Kubiś



Witam w moim blogu!

Blog ma służyć rodzicom dzieci z grupy IV Publicznego Przedszkola nr 10 w Zduńskiej Woli.
Zapraszam do niego niego również wszystkie osoby zainteresowane sprawami rozwoju i wychowania dzieci w wieku przedszkolnym.

Będą tutaj zamieszczane konkretne zadania wychowawczo-dydaktyczne realizowane z dziećmi z gr. IV w poszczególnych miesiącach, teksty uczonych wierszy i piosenek (aby móc je utrwalać z dziećmi w domu). Pojawią się informacje dotyczące ciekawych wydarzeń z życia przedszkola, a także informacje dotyczące rozwoju i wychowania dzieci.

Zapraszam do zaglądania tutaj i komentowania.